Vannacht nog maar eens de tanden stuk gebeten op zoonlief... Terwijl hij lange tijd door alle geluid heen sliep - er mocht zelfs een kudde bizons naast zijn bed denderen, hij gaf geen krimp - is dat de laatste tijd allesbehalve het geval. Wind, regen, buren die een stoel verschuiven, een krakende traptrede, een wegrijdende auto ... bijna alles volstaat om zoonlief uit zijn slaap te halen en hiervan kond te doen voor de hele wereld. Normaal gezien slaapt hij snel weer in na wat sussende woorden maar dat geldt niet bij luidruchtige weerelementen. En jawel, vannacht hadden we prijs: regen én wind! De vorige keren namen we hem dan redelijk snel bij ons in bed maar een driejarige kleuter tussen je in, is een waterdichte garantie op een nachtje waken : dan een hand in je gezicht, dan een knie tegen je buik, dan een zucht, en nog snel een trap tegen je arm ... Klein grut ligt geen seconde stil. Ik besloot dan ook om op de tanden te bijten en zoonlief te leren dat weerelementen deel uitmaken v...