De onbemande vrouw

Over een paar dagen viert dochterlief haar zesde verjaardag. En dat vraagt om speciale plannen … Drie jaar geleden was Plopsaland de gelukkige om de jarige te mogen verwelkomen. Voor haar vierde jaargang gingen we een dagje naar Technopolis . Haar vijfde levensjaar vierde ze in Boudewijn Sea Park . Telkens een uitstapje waar ze weken en maanden later nog vol napret over vertelde ... Dat moet dit jaar dus minstens even goed worden. Aan de voorbereiding zal het alvast niet liggen want morgenochtend stappen bij het krieken van de dag dochterlief en haar drie meest innige vrouwelijke fans (haar mama, oma en meter Bin) het vliegtuig op richting la bella Italia! Zes verjaardagskaarsjes uitblazen aan de voet van de Vesuvius, het is niet aan iedereen gegeven … Volgens kenners is de Baai van Napels zowat de mooiste regio van Europa: de Amalfitaanse kust, Pompei, Capri, citroenboomgaarden … En dat alles in het land van pizza en pasta – de lievelingsgerechten van dochterlief. Vanaf morgen w

Mijn geschiedenis met jou gaat al terug tot september 2001. Misschien zelfs nog een paar weken eerder want nadat je geboren was en ik wist dat ik je in huis zou nemen, begon de zoektocht naar een geschikte naam. Die kwam heel toevallig naar me toe, tijdens een reis in Kenia. Dagelijks hoorde ik daar meermaals het melodieuze woord ‘Jambo’ weerklinken: Swahili voor ‘hallo’. En realiseerde ik me plots dat het woord zich ook uitstekend leende als naam voor een kat ... En toen kwam je bij mij terecht. Een halflangharige schildpadkat met heel veel karakter en weinig nood aan lijflijk contact. Gelukkig maar want als late twintiger met een drukke baan en een uitgebreid sociaal leven was ik vaak op pad en jij dus veel alleen. Niet dat dat je deerde want we leefden in het veld en daar had je alle plaats om te jagen en te genieten van de vrije ruimte. Je leefde dus je eigen leven en genoot van al die vrijheid. Omdat ik regelmatig naar het buitenland ging voor het werk, besloot ik toch maar om j

  Het voorbije weekend was het even echt vakantie. De editie 2014 van het Bendeweekend duurde ook nog eens een dagje langer dan voorgaande jaren. Zo zagen we elkaar al op vrijdagochtend aan de poorten van de Efteling.   Met 13 volwassenen en 10 kinderen tussen 1 en 12 jaar was het weliswaar niet mogelijk om de hele dag samen te blijven maar iedereen maakte er op zijn tempo en in wisselende samenstellingen een fijne dag van. Het kindergrut was zo al meteen opgewarmd voor een weekendje voluit samen spelen. Nadien trokken we naar vakantiehuis De Leilinde . En vanaf dat moment hadden we een quasi kinderloos weekend. We moesten er enkel voor zorgen dat er op tijd en stond iets op tafel stond, maar verder zagen we bijna geen kinderen. Die hadden het veel te druk met spelen en stoeien. Tien kinderen die drie ganse dagen met elkaar doorbrengen en toch geen seconde ruziemaken, het lijkt bijna utopisch maar is blijkbaar toch echt mogelijk … Op zaterdag brachten we een bezoekje aan