De onbemande vrouw

Dochterlief heeft nooit potjes gelust maar enkel de kakelverse keuken. Als jouw ukkepuk wel glazen potjes lust, vinden jullie dit reclamefilmpje vast heel goed te pruimen ...

De eerste schooldag van dochterlief is een feit. Toen we op de speelplaats kwamen, hoorde ik meteen een boel oudere kinderen: “Kijk, Branco’s zusje is daar!” Zoonlief is ginder dus nog lang niet vergeten … :-) Ze hield zich heel kranig totdat de bel ging en ze merkte dat ik haar wou achterlaten. Toen zag ik haar lipjes trillen en oogjes vol tranen lopen, hartbrekend ... Maar ze ging braaf in de klas en klemde zich niet vast aan me. ’s Middags bleek ze tijdens de speeltijd toch wat gehuild te hebben. En keurde ze mij en meter Dansschoen geen blik waardig. Ik had me verwacht aan een opklarend snoetje en blije ‘mama’ maar ze keerde zich ostentatief af en wou geen woord zeggen. She made her point … Het voorziene namiddagje spelen bij oma viel in duigen want ze klemde zich even later helemaal aan me vast en wou me niet meer lossen. Toen ik zei dat ik nog moest werken thuis, zei ze steeds maar dat ze braaf en stilletjes zou zijn maar dat ik niet mocht weggaan zonder haar … Mijn softe m

En toen was het weer zover: het beruchte Bendeweekend, deze keer in de Hoge Venen in een uitgelezen vakantieverblijf . Acht slaapkamers met badkamer, een privé wellness center met binnenzwembad, hamman, sauna, jaccuzzi en infraroodcabine ... Het recept bij uitstek tegen werk-, ouderschaps- en andere stress. De sfeer was meteen optimaal. Echt bizar maar vooral erg fijn hoe je toch weer meteen op dezelfde golflengte zit met mensen die je hooguit één keer per jaar ziet. Een traditionele groepsfoto mocht dan ook niet ontbreken! Ook het achtkoppige kindergrut heeft zich trouwens voorbeeldig gedragen: geen gepest of geruzie, enkel vrolijke gezichtjes en veel gestoei en gelach. En dat in alle mogelijke samenstellingen. Daarbij waren we bevoorrechte getuigen van voorzichtig opbloeiende romances.   Zoonlief heeft trouwens geschiedenis geschreven want hij heeft voor het eerst echt gezwommen, dus zonder bandjes, plankjes enz. Hij was dan ook door het dolle heen en (terecht) zo fier als e

Het eerste weekend van de paasvakantie beloofde zonnig te worden en mijn liefste vierde een nieuwe jaargang. Reden genoeg voor een uitje naar zee. En dat was een groot succes over de hele lijn want zelfs de gevreesde files bleven ons gespaard ... Zaterdag was er nog een frisse wind maar beschut was het strand toch nog ‘the place to be’. Zondag was zelfs helemaal perfect en konden de jassen en dikke truien uit ... De kindjes genoten dan ook met volle teugen van het uitje. Zandkastelen bouwen, klauteren en glijden op de speeltuin, vliegeren… Dochterlief vatte het fel gesmaakte strandbezoek na afloop treffend samen als: ‘Dat was leuk, die grote zandbak!’

Jarenlang zoek ik reeds naar een verklaring waarom mijn kinderen het blijkbaar zo moeilijk hebben om 's nachts door te slapen. Jaloers aanhoor ik verhalen over babies die al van in het ziekenhuis een ganse nacht maffen. Over kleuters die om 19u gaan slapen en nog moeten worden gewekt om 7 uur ’s morgens. Over kinderen die in het weekend slapen tot 10 uur … Zoonlief spant nog steeds de kroon. Die deed er meer dan 3 jaar over om eens een nacht door te slapen en sindsdien gaat het nog steeds met pieken en dalen. De voorbije weken overdrijft hij weer. Ofwel jaagt hij ons rond 2 uur de stuipen op het lijf door doelloos rond te dwalen, ofwel is hij op een onmenselijk vroeg uur wakker, meestal zelfs een combinatie van de twee. Hem pas later in bed stoppen, heeft enkel een tegengesteld effect want dat brengt nog meer slaapwandelen met zich mee. De tol van meer dan zes jaar ouderschap en verstoorde nachtrust is hoog want fysiek voel ik me een dweil, en mentaal ben ik er zelfs één …

Geen idee of we ons zorgen moeten maken maar zoonlief blijkt er een heel speciale fantasiewereld op na te houden. Zo speelt hij graag met barbiepoppen. Om hen uit te kleden en dan naakt vast te binden aan tafelpoten, stoelleuningen en alles waar maar een touw rond past … Zolang het bij barbies blijft, moet ik me geen zorgen maken zeker?