Posts

Tranen voor Afghanistan

Afbeelding
Foto © Mikhail Galustov Een 20-tal jaren geleden werkte ik met hart en ziel voor Artsen Zonder Grenzen, de organisatie die ik nog steeds een heel warm hart toedraag. De voorbije dagen denk ik volop terug aan die tijd want het nieuws uit Afghanistan – de onstuitbare opmars van de Taliban - brengt tal van herinneringen naar boven.  In november 2001, kort nadat de Taliban verdreven waren uit Mazar-i-Sharif, ging ik het land in via Turkmenistan, samen met een handvol collega’s. Bedoeling was om zo snel mogelijk, zoveel mogelijk hulp het land in te krijgen, niet alleen broodnodige ondersteuning voor de lokale ziekenhuizen die al jaren met quasi geen middelen moesten blijven draaien, maar ook voor de vele vluchtelingenkampen (proper drinkwater, latrines …) want de winter stond voor de deur. Ik had wel al een aantal buitenlandse missies achter de rug, maar een land dat zo verscheurd was door jarenlange oorlog en terreur, was toch wel een onwezenlijke ervaring. Gelukkig had ik heel ervaren en
Een reactie posten
Meer lezen

Oefenen met hartcoherentie

Afbeelding
Om mijn innerlijke onrust te bedwingen, oefen ik niet alleen met meditatie maar sinds kort ook met hartcoherentie. Een paar keer per dag, of als een gevoel van stress of bedreiging de kop opsteekt, ga ik er even bij zitten en concentreer me op mijn ademhaling. Je leert het ritme te sturen (langzamer, dieper, bewuster) om zo je hartslag regelmatiger en rustiger te maken, en je hersenen (amygdala) het signaal te geven dat paniek niet nodig is en dat je veilig bent. En vreemd genoeg voel je het effect ook echt na een cyclus van een zestal minuten. Je bent rustiger en kalmer. Wat houdt hartcoherentie in?  Je kan het op maat afstellen maar voor mij is een cyclus van 6 minuten met 6 ademhalingsreeksen per minuut ideaal met als ritme 4 seconden inademen (door neus) en 6 seconden uitademen (door mond). Ik gebruik een app (Kardia) waarbij je zowel de standaardinstellingen kan gebruiken als de instellingen kan personaliseren. Of je kan gebruik maken van een YouTube-filmpje . Vooral de combinatie
Een reactie posten
Meer lezen

First the shit, then the shift

Afbeelding
Met een onrustige geest en jachtige natuur is meditatie een ware uitdaging. Jarenlang heb ik immens veel weerstand opgebouwd tegen mediteren. Ik was ervan overtuigd dat het niets voor mij was, omdat alles in mij teveel in beweging was en dan vooral mijn hoofd. Ik was bang voor de emoties die zouden loskomen zodra ik niet langer leefde volgens to do-lijstjes en de eeuwige gedachtenmolen. Maar de jaren leerden de nood aan innerlijke rust, een milde acceptatie van wat is – mezelf inclusief. Het eeuwig voortjagen leidt nergens heen, enkel tot uitputting en frustratie. En daarom vond ik het tijd om de weerstand te onderzoeken en het pad van meditatie en mindfulness een kans te geven. Misschien kom ik tot de conclusie dat meditatie inderdaad niets voor mij is, maar ik heb het tenminste geprobeerd dan. " De vonken in zichzelf ontsteken, geen mens kan het voor een ander mens doen. Het eigen hart binnengaan, moeten we zelf doen. Wie lang met zichzelf onderweg is geweest, heeft met zichzelf
Een reactie posten
Meer lezen

Neem waar, maar neem niet voor waar

Afbeelding
Gemiddeld heeft iedereen zo’n 40.000 tot 60.000 gedachten per dag, ofwel ruim 50 gedachten per minuut (uitgaande van 8 uren slaap per etmaal) … Slechts 20% daarvan zijn positieve gedachten. Voor het overige gaat het over piekeren, malen en andere vormen van negativiteit. Op sommige momenten neemt die zelfs nog meer de overhand, als je in de greep komt van een meedogenloze innerlijke criticus die alles dat je bent, doet en zegt onder het vergrootglas legt en ongenadig met het fileermes blootlegt wat daar allemaal fout mee is. Als je niet meer de energie hebt om die criticus weg te duwen, begin je die analyses ook te geloven en schiet er niets meer over van je zelfvertrouwen zodat je niet langer functioneert zoals zou moeten, en dat nog eens een bevestiging lijkt dat alles wat jouw criticus zegt de waarheid is. Je belandt in een vicieuze cirkel. Eén ding is zeker: niemand is zo meedogenloos en hardvochtig als jouw innerlijke criticus. Zoals hij tegen jou spreekt, zou je zelf nooit tegen
Een reactie posten
Meer lezen

Verslaafd ...

Afbeelding
Mijn naam is Linda en ik ben verslaafd. Denkverslaafd. Ik ben altijd al een denker geweest en allesbehalve een prater. Toen ik klein was, legde mijn moeder soms mijn zus het zwijgen op – die wel urenlang kon praten zonder enig probleem – om eens te polsen naar hoe het ging met mij of waar ik mee bezig was. Verder dan ‘alles goed’ kwam ik niet want ik had geen idee hoe ik die eindeloze gedachtestroom in woorden kon vatten, en vooral: waarom ik dat zou doen. Ik hield van denken, ik creëerde een veilige wereld in mijn hoofd voor mezelf die ik helemaal naar mijn hand kon zetten. Maar ik begreep niet waarom ik die wereld zou moeten delen met iemand anders, en nog minder hoe. Mijn binnenwereld werd een fort, met diepe slotgrachten errond en hongerige krokodillen erin. Ik voelde me beschut. In mijn hoofd beleefde ik een hele wereld. Met het ouder worden, nam het denken enkel toe. Ik was ervan overtuigd dat denken de oplossing was voor elk probleem. Als je maar lang en hard genoeg over een pro
Een reactie posten
Meer lezen

Knock knock

Jouw reis is niet mijn reis. Mijn verhaal is niet jouw verhaal … Het heeft me veel tijd gekost om dat ten volle in te zien. Jarenlang verslond ik boeken over psychologie, filosofie, spiritualiteit ... – op zoek naar antwoorden en verlichting. Ik ontdekte dat zovelen voor mij te kampen hadden met zielenpijn of een onbestemde honger in hart en ziel, verdwaalden in het duister en zich een weg baanden door moeras, oerwoud of woestijn. Ons startpunt kent veel gelijkenissen: jarenlang jezelf negeren en op automatische piloot door het leven denderen. Soms knippert er wel even een waarschuwingslampje maar geen tijd, geen zin, geen prioriteit … s Nachts urenlang liggen piekeren: ik moet nog zoveel, maar is dit het nu? Waar blijf ik zelf onder al die petjes om te dragen en al die to do-lijstjes die alle energie en aandacht opeisen. Totdat je op een dag enkel nog een lege huls bent. Gevoelens zo lang genegeerd dat ze opgedroogd lijken.  Het waarschuwingslampje is intussen uitgegroeid tot een sche
Een reactie posten
Meer lezen

14 juni

Afbeelding
Vandaag net één jaar geleden liep de zusterliefde tussen Fanta en Sprite, na meer dan één jaar, compleet onvoorzien en totaal onherstelbaar op de klippen. Tot die dag leefden we samen in het kattenparadijs. Maar plots, van de ene dag op de andere, was het voorbij . Sindsdien leven ze elk hun eigen leven, zo ver mogelijk van elkaar verwijderd. En ontplooien ze zich elk op hun manier. Sprite is onze transgenderkat , met geen greintje valsheid in haar gespierde lijf. En dan Fanta : sindsdien zo hypersensitief dat we haar moeten afschermen van alle prikkels. Na het plaatsen van een binnendeur tussen boven- en benedenverdieping, zodat ze totaal niet meer met elkaar in contact konden komen, leek Fanta eventjes rust te vinden in haar hoofd. Maar na een paar maanden huiselijke vrede ging het weer steil bergaf met haar. Vooral het wildplassen escaleerde van eens om de zoveel weken tot elke dag meermaals. Alles was opnieuw een trigger voor haar. Een onhoudbare situatie dus. Zodat we de besliss
Een reactie posten
Meer lezen