Neem waar, maar neem niet voor waar

Gemiddeld heeft iedereen zo’n 40.000 tot 60.000 gedachten per dag, ofwel ruim 50 gedachten per minuut (uitgaande van 8 uren slaap per etmaal) … Slechts 20% daarvan zijn positieve gedachten. Voor het overige gaat het over piekeren, malen en andere vormen van negativiteit. Op sommige momenten neemt die zelfs nog meer de overhand, als je in de greep komt van een meedogenloze innerlijke criticus die alles dat je bent, doet en zegt onder het vergrootglas legt en ongenadig met het fileermes blootlegt wat daar allemaal fout mee is. Als je niet meer de energie hebt om die criticus weg te duwen, begin je die analyses ook te geloven en schiet er niets meer over van je zelfvertrouwen zodat je niet langer functioneert zoals zou moeten, en dat nog eens een bevestiging lijkt dat alles wat jouw criticus zegt de waarheid is. Je belandt in een vicieuze cirkel.

Eén ding is zeker: niemand is zo meedogenloos en hardvochtig als jouw innerlijke criticus. Zoals hij tegen jou spreekt, zou je zelf nooit tegen iemand anders durven of willen spreken. Er is geen enkele ruimte voor respect of mildheid. Je kan je innerlijke criticus ook nooit gunstig stemmen. Je kan nooit winnen van hem. Zelfs als je handelt volgens zijn normen, vindt hij daar weer munitie om je toch weer onderuit te halen. Al is het maar door te oordelen dat je een onvoorstelbare zwakkeling bent omdat je hebt geluisterd naar hem. Hij draait met de wind. Ga dus vooral niet nadenken over wat jouw criticus in jouw oor fluistert en eindeloos blijft herhalen. Meegaan in zijn mentale draaimolen is het laatste dat je mag doen: je moet net de wind en de energie uit die draaimolen halen door fysiek in actie te komen: wandelen, lopen, poetsen, koken … Alles is goed, zolang het jou maar afleidt van die stem vol boosheid, frustratie, afwijzing en vernedering. Dit ben jij niet. Jouw innerlijke criticus is niet jouw waarheid maar een op hol geslagen verdedigingsmechanisme dat zich tegen jou heeft gekeerd.

Pas als je het gevoel hebt dat jouw innerlijke criticus minder sterk is geworden en dat de negatieve spiraal stilvalt, is het tijd om onder de loep te nemen wat er aan het gebeuren was. Want oorspronkelijk is jouw innerlijke criticus gegroeid om je te beschermen tegen afwijzing, pijn en teleurstelling. Er liggen dus onvervulde behoeften onder zijn talloze strijdperken. Omdat je behoefte voelt aan verbinding, isoleert hij je om te vermijden dat je gekwetst of teleurgesteld zou worden als andere mensen jouw vraag naar connectie niet beantwoorden. Omdat je nood hebt aan bevestiging van jouw collega’s en bazen, saboteert hij jouw werk en maakt hij je onzichtbaar zodat je niet hoeft te horen wat er mis kan zijn met jouw prestaties. Op alle terreinen waar je kwetsbaar bent, torpedeert hij je genadeloos zodat niemand anders je daar nog kan raken. De realiteit is dat hij doorslaat in zijn beschermingsmissie en zich ontpopt tot een zelfvernietigingswapen. Hij vermaalt je met passie en toewijding tot gruis zodat je niet meer bang hoeft te zijn dat iemand anders dat zou (kunnen) doen.

Het gaat er dus niet om hem te onderdrukken en het zwijgen op te leggen. Dat zou hem enkel nog meer zuurstof geven om nog sterker en groter te worden. Ga de confrontatie aan. Als je jouw onvervulde behoeften in kaart kan brengen, kom je meer te weten over wat je drijft – wat heb je nodig, wat maakt je klein of net groot ... En dan kan je met mildheid en begrip uitzoeken hoe je vervulling kan vinden voor die behoeften. Soms is dat de kracht en de durf vinden om je kwetsbaar op te stellen en gewoon eerlijk aan te geven wat je nodig hebt en waar je voor staat. Of zelfs je open stellen voor kritiek zonder je diepste wezen gelijk te stellen met je werk. Je zal misschien niet altijd krijgen wat je wil of nodig hebt, maar je bent sterk, wijs en mild genoeg om alles een plaats te geven in je leven, ook teleurstellingen en afwijzingen – je hebt jouw innerlijke criticus niet meer nodig. Vergeef hem, en laat hem maar gewoon los. Wees hem slechts dankbaar voor één ding: hij heeft je uitgedaagd om heel diep te gaan, zodat je nadien jouw problemen kon overstijgen ... 

Als het gaat over jouw innerlijke criticus: neem waar, maar neem niet voor waar