Sprite, de sfinx van Berlare

Het verhaal van het kattenduo is gekend. Met vooral veel aandacht voor Fanta want over haar gedragsproblemen zijn intussen hele boeken te schrijven. Maar Sprite verdient ook een eigen vermelding want op haar manier is ook zij heel speciaal en uniek.

Zo is ze onze transgenderkat. Kattin van geboorte, maar haar lichaamsbouw en -houding zijn die van een kater. Eén bonk spieren. Een stoere tred. Een robuuste snoet. Iedereen spreekt dus automatisch over een hij bij het zien van haar.

Los van haar sekse, is zij de vleesgeworden goedheid. Dat diertje is werkelijk altijd goed geluimd, vrolijk en speels. Nooit een mindere dag, nooit een snak of een snauw. Altijd blij je te zien – en even blij met elk balletje, touwtje en wat ook maar kan dienen als speeltje. Zo complex haar zus is, zo eenvoudig zit zij in elkaar: eeuwig vrolijk en vol vertrouwen. Bij bezoek is ze heel even afwachtend, maar al snel wint haar nieuwsgierigheid het en komt ze snuffelen en kopjes geven.

Ze is geen schootjeskat en haar oppakken, mag welgeteld twee seconden duren. Maar ze houdt wel van ons gezelschap en als ze merkt dat je s avonds in de zetel wil gaan zitten, komt ze meteen aangespurt om samen onder een dekentje te kruipen. Dan is haar stoïcijnse afstandelijkheid even ver te zoeken.

Zelfs de tijd dat haar zus het letterlijk op haar leven had gemunt, heeft ze moedig en goedgemutst doorstaan – zowel fysiek als mentaal. Op het moment zelf toonde ze wel haar angst en vrees maar zodra Fanta weg was, herleefde ze meteen en nu is ze weer even argeloos en zorgeloos als ervoor. Haar top 3 van hobby’s: eten (snoepjessssss! stofjesssss!!), buiten spelen en kapriolen uithalen. Met op vier het op de voet volgen en observeren bij alles dat je doet. Ben je aan het poetsen? Een kattensnoet verschijnt meteen voor een kwaliteitsonderzoek. Doe je een kastdeur open? Een stevig kattenlijf wringt zich tussen je benen om poolshoogte te nemen. Eeuwig nieuwsgierig en (bijna) nooit bang. Ze verstaat de kunst om met een filosofische blik op haar kattenbak te gaan. Je ziet zo hoe ze de wereldproblemen overpeinst terwijl haar lichaam zich van de aardse taken kwijt.

Dagelijks trakteert ze ons op de zotste en meest hilarische lichaamshoudingen. De sfinx van Berlare (ode aan Anubis), de grotbewoner, de tochtkat, de kikkerhouding, de hangplant  … Zij kan zich in de meest onmogelijke bochten wringen en je intussen nog aankijken met een vette knipoog. Als er één kat is die totaal zen is, is zij het. Een mindere dag? Eén adres: na één blik op haar, zijn alle zorgen meteen vergeten. Twijfels? De foto’s hieronder vertellen meer ...








Reacties

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...