De onbemande vrouw

Ik heb niet overgewerkt, en wil compensatie daarvoor! Dus daarvoor leg je nu al de derde dag op rij het spoorverkeer lam ... Een wilde staking, kort voor een aangekondigde stakingsdag. Ongetwijfeld kwestie van te demonstreren hoeveel inventieve manieren je hebt om je klanten op stang te jagen. Want je moet mogelijk één (maximaal twee) dagen recupdagen inleveren voor overuren die je nooit hebt gepresteerd. (!) Het lijkt me al volledig van de pot gerukt dat er vandaag de dag nog zulke vormen van compensatie bestaan. Hoe wereldvreemd, asociaal en egoïstisch kan je zijn om honderdduizenden reizigers dagenlang te gijzelen om een punt te maken dat zelfs geen punt zou mogen zijn. Misschien zou het een goed idee zijn dat je eens uit je cocon treedt, en kijkt naar de wereld vandaag? Bij de federale overheid: recup opnemen is mogelijk, maar dan wel voor effectief gepresteerde overuren. De logica zelve, me dunkt. Bij de Vlaamse overheid: geen recup. En toch werken mijn collega’s en ik re...

Intussen loop ik zowat 20 jaren, met soms al eens een pauze en tot voor een paar jaar grotendeels beperkt tot korte afstanden. Dat ging gelukkig met weinig blessureleed gepaard. Nadat ik na een langere looppauze eens iets te enthousiast opnieuw was gestart, had ik wel last van de patellapees maar na 6 weken rust was dat voorbij en kon ik weer vrolijk de weg op. Ik ging er dus van uit dat ik een loperslijf pur sang had. Twee jaar geleden begon ik stilaan de afstanden op te bouwen – naar 10 km, naar 15, naar 20 en heel enkele keer zelfs een halve marathon - en leerde ik dat ik misschien geen snelheidsloper ben, maar dat afstanden me wel liggen. Ik sloot me zelfs aan bij een loopclub en leerde daar een pak toffe mensen kennen die de loopmicrobe deelden. En toen begon de heup een beetje te zeuren. Ik besloot het te negeren, het zou vanzelf wel over gaan. Het zeuren werd luidkeels klagen, en de pijn straalde steeds verder uit. Na een paar maanden raakte ik plots bijna niet meer de trap ...

Zoonlief is ingeschreven op een middelbare school. Daar gingen bezoeken aan infodagen en opendeurdagen op diverse scholen aan vooraf. Ook met school gingen ze op bezoek naar een paar middelbare scholen. Na elk bezoek bleek zoonlief laaiend enthousiast. Hij vond elke richting leuk, én elke school. Het was dus een hele waslijst aan scholen en richtingen om uit te kiezen, waarna de eliminatie van start kon gaan. 1. De school Een paar scholen blijken toch te slecht bereikbaar en vallen dus af om praktische redenen. De best bereikbare school past volgens de juf niet bij zoonlief. Op die school gedijen vooral de kinderen die voldoende gemotiveerd zijn, er wordt niet veel energie gestoken in kinderen die nog een weg te gaan hebben op het vlak van willen/leren leren. Dat werd ook beaamd door ouders van kinderen die daar naar school gaan/gingen. Een andere school bleek zo’n mastodontschool dat we al gingen lopen tijdens de opendeurdag. In de drukte was een rustig gesprek met een leerkr...

Traditioneel is het 1 mei weekend stilaan ook het Grote Bendeweekend geworden, na de editie van 2015 en die van 2014 . Dit jaar togen we naar Noorbeek, net over de Nederlandse grens, dichtbij Maastricht. Het Landhuis van Ulvend was deze keer de vakantiewoning van dienst voor ons 22-koppig gezelschap. De weg erheen bleek helaas bezaaid met files dus het werd een lange heenreis. Maar eens ter plaatse kon het grote genieten beginnen. Op vrijdag bleef het programma beperkt tot gezellig bijpraten aan en rond tafel. Op zaterdag bleek het weer niet zo schitterend zodat we een bezoekje brachten aan Valkenburg . Onze hoogsteigen researcher had alvast een paar goede tips gesprokkeld voor trips met kids. Zo brachten we eerst een bezoekje aan de vroegere steenkoolmijn . En daarna togen we naar het verkeersvrije centrum voor een snelle hap en een blitsbezoekje aan de burchtruïnes. In de namiddag doken we dan met een treintje de mergelgrot in. Zondag kwam het zonnetje piepen zodat we - ondank...