Aan de stakers bij NMBS

Ik heb niet overgewerkt, en wil compensatie daarvoor!


Dus daarvoor leg je nu al de derde dag op rij het spoorverkeer lam ... Een wilde staking, kort voor een aangekondigde stakingsdag. Ongetwijfeld kwestie van te demonstreren hoeveel inventieve manieren je hebt om je klanten op stang te jagen. Want je moet mogelijk één (maximaal twee) dagen recupdagen inleveren voor overuren die je nooit hebt gepresteerd. (!)


Het lijkt me al volledig van de pot gerukt dat er vandaag de dag nog zulke vormen van compensatie bestaan. Hoe wereldvreemd, asociaal en egoïstisch kan je zijn om honderdduizenden reizigers dagenlang te gijzelen om een punt te maken dat zelfs geen punt zou mogen zijn.


Misschien zou het een goed idee zijn dat je eens uit je cocon treedt, en kijkt naar de wereld vandaag?
  • Bij de federale overheid: recup opnemen is mogelijk, maar dan wel voor effectief gepresteerde overuren. De logica zelve, me dunkt.
  • Bij de Vlaamse overheid: geen recup. En toch werken mijn collega’s en ik regelmatig ’s avonds en in de weekends om ons werk rond te krijgen. Geen haar op ons hoofd dat eraan denkt om te staken, want dan blijft het werk liggen en moeten we dat allemaal weer inhalen dus we zouden enkel onszelf straffen daarmee. En vooral: we geloven in ons werk, in onze organisatie én in elkaar, dus we gaan niet alles keer op keer ondermijnen met (wilde) stakingen.
  • Vroeger werkte ik voor NGO’s. Daarbij verbleef ik regelmatig wekenlang in het buitenland. Per volledig weekend op verplaatsing, kreeg ik een halve dag recup. En geloof me, ook tijdens die weekends werd er heel hard gewerkt.
  • In de privé zal het vast vergelijkbaar zijn: in het beste geval recup voor of uitbetaling van effectief gepresteerde overuren.
Aangezien je blijkbaar vindt dat je werkvoorwaarden toch zo slecht zijn, en blijkbaar niet met hart en ziel je werk doet want om de haverklap vind je het nodig te staken, kan ik je enkel de goede raad geven om dringend ander werk te zoeken.

Als al die rotte appels weg zijn, is er misschien weer ruimte bij de blijvers voor oprechte passie voor het werk, de NMBS, de collega's én wie weet, zelfs voor de klant! Nu lijken we vooral noodzakelijk kwaad en een pasmunt om te pas en te onpas in te zetten om achterhaalde eisen af te dwingen.

En daarom ook een oprechte dank aan de machinisten, treinbegeleiders en anderen die niet meestaakten. Zij krijgen nu waarschijnlijk al dagen de shit over zich heen die eigenlijk bestemd is voor de stakers.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...