Veggie met een twist ...
Vooroordeel 1. Veggies zijn rauwkostfanaten. Niets van! Zo verfoei ik sla, behalve rucola dan. Maar gewone sla ... Pff, dat is gewoon verspilling van tijd en energie om daarop te knabbelen. Ah ja, maar je moet daar vinaigrette of mayonaise over sprenkelen, hoor ik dan. Tja, alles wordt eetbaar dan ... Het gezegde luidt niet voor niets: een dokter begraaft zijn fouten onder de aarde, een kok onder de mayonaise. Andere rauwe groenten maken mijn smaakpapillen wel iets blijer maar toch zal je me niet vlug gelukkig zien zijn boven een bord met louter rauwe wortelen, komkommer, tomaten enz. Warme groenten daarentegen – daar mag je me bij wijze van spreken voor wakker maken!
Vooroordeel 2. Fruit. Mijn veggie hart gaat geen tel harder slaan bij het zien van fruitmanden. En wee als er één vlekje of beurs plekje op een stuk fruit zit want dan is mijn zin meteen helemaal weg. Dat merk ik het duidelijkste als het seizoen van de aardbeien of mandarijnen aanbreekt. Met veel goesting begin ik eraan maar zodra ik de eerste mindere aardbei of mandarijn in mijn mond heb gehad, is mijn goesting over. Voor minstens de rest van het seizoen ...
Gelukkig zijn de andere bollewerkbewoners wel dol op fruit, zelfs zonder mij als lichtend voorbeeld. En heb ik dus weken, zeg maar maanden geen fruit gegeten. Nog geen druif. Stilaan begon het schuldgevoel toch wat te knagen want fruit is gezond en blablabla. Vandaar snij ik nu al een kleine week elke dag drie, vier stukken fruit in stukjes en heb ik gemerkt dat een dergelijk fruitslaatje best lekker is zolang er maar een stevige kwak yoghurt overheen gaat. Benieuwd hoe lang dat zal duren!
Vooroordeel 2. Fruit. Mijn veggie hart gaat geen tel harder slaan bij het zien van fruitmanden. En wee als er één vlekje of beurs plekje op een stuk fruit zit want dan is mijn zin meteen helemaal weg. Dat merk ik het duidelijkste als het seizoen van de aardbeien of mandarijnen aanbreekt. Met veel goesting begin ik eraan maar zodra ik de eerste mindere aardbei of mandarijn in mijn mond heb gehad, is mijn goesting over. Voor minstens de rest van het seizoen ...
Gelukkig zijn de andere bollewerkbewoners wel dol op fruit, zelfs zonder mij als lichtend voorbeeld. En heb ik dus weken, zeg maar maanden geen fruit gegeten. Nog geen druif. Stilaan begon het schuldgevoel toch wat te knagen want fruit is gezond en blablabla. Vandaar snij ik nu al een kleine week elke dag drie, vier stukken fruit in stukjes en heb ik gemerkt dat een dergelijk fruitslaatje best lekker is zolang er maar een stevige kwak yoghurt overheen gaat. Benieuwd hoe lang dat zal duren!
Reacties