Sportblues ...

Pfff. Het sporten gaat even niet zo goed.

Eergisteren naar de zumbales getogen na zowat een week vegetatief bestaan. Hoog tijd dus om het stof van mijn knoken te blazen ... Ik vond het nogal moeilijk en had het gevoel niet echt mee te kunnen. De leuke dansjes zaten er blijkbaar even niet tussen en ik geraakte steeds in de knoop met mijn benen en andere aanhangsels. En dat terwijl ik omgeven werd door een horde bevallige en elegante gazelles die probleemloos konden volgen en waarschijnlijk hard op hun tanden moesten bijten om niet in lachen uit te barsten bij het zien van mijn hilarische capriolen. (Oh, wanneer leer ik eens het verschil tussen links en rechts ... Argh, waarom heb ik zo geen sierlijke salsakont en zwierige mumbaheupen) Binnenkort neemt onze zumba-lerares een welverdiende vakantie en is het dus een paar weken geen les ... Dan bak ik er vast helemaal niets meer van !

Deze week dan ook weer even gaan lopen. Maar mijn benen wilden al meteen niet mee en ik vreesde amper de straat uit te geraken. Koppig toch verdergelopen maar ik merkte dat mijn tempo toch gevoelig lager lag dan anders - ik heb onderweg een aantal ijkpunten waar ik normaal gezien passeer na tien en twintig minuten lopen maar nu was ik daar nog lang niet op het voorziene tijdstip. Ik heb dus 34 minuten gedaan over een traject waar ik normaal gezien maar 30 minuten over doe ... Ik kroop dus meer dan ik liep. Nog ietsje trager en ik ging achteruit ... Boeh!

Ik ben depri.

Onflatteuze zwaai,
 
Linneke

Reacties

Martha zei…
och erm, je conditie is gewoon even wat minder. Gewoon ff volhouden en je niet door bevallige mumbaheupen van je stuk laten brengen. Kun je niet gewoon thuis met een lekkere zumba DVD aan de gang:-)
succes!

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...