Gebroken hart ...

Zoonlief heeft vorige week onverwacht een extra lange week vakantie gehad want hij bleek maandagavond te kampen met een zware oorontsteking en mocht dus niet meer naar school. Die extra tijd aan het thuisfront is hem blijkbaar erg bevallen want vanochtend kon hij zich niet vinden in de plannen om terug naar school te gaan. Plots deed zijn oortje weer pijn en besloot hij gewoon alleen thuis te blijven. Hem lokken met zijn vele vriendjes en zijn lieve juf ... het hielp allemaal niets en eens op de speelplaats gingen zijn armen dan ook als wielklemmen rond mijn benen en gingen de traansluizen hartbrekend open.

Situaties die ik haat want dan zou ik niet liever dan hem terug meenemen naar huis maar ik weet dat ik hem daar geen dienst mee bewijs. Net zoals ik moet leren hem los te laten, moet hij ook leren om mij te laten gaan. Maar het zijn levenslessen waar we het allebei moeilijk mee hebben ...

Mijn kleine ventje, vooral met mijn welig tierende zwangerschapshormonen wil ik hem koesteren en beschermen tot zijn allerlaatste snik ...