Mensmanagement
Een week lang niets gepost hier... Shame on me!
Een week windstilte op het Bemande Vrouw-front betekent uiteraard niet dat ik niets te vertellen had maar dat de overgang naar 'werk modus' iets moeizamer verliep dan verwacht. De confrontatie met de calvarieberg was een zware ontnuchtering na vier weken roestende rust. :-)
Al heb ik intussen ook al een interessante vormingsdag achter de rug. Zo volg ik samen met mijn collega's middenmanagement een cursus 'mensmanagement'. Heel leerrijk en ook wel geruststellend dat veel van mijn frustraties - die ik aanvankelijk weet aan mijn totale onvermogen en complete ontoereikendheid als leidinggevende -, gedeeld worden door mijn collega's in gelijkaardige posities. Zoals: hoe moet je je team leiden en sturen als je zelf niet goed weet wat precies wordt verwacht of welke richting het moet uitgaan? Of hoe kan je je profileren als leidinggevende als minstens 80% van je werktijd wordt ingenomen door uitvoerende akkefietjes die je geen tijd laten om ook nog eens strategisch na te denken of een visie te ontwikkelen ?
Er waren zelfs acteurs ingeschakeld om ons te trainen in het rollenspel, waarbij we concrete werksituaties konden naspelen om te oefenen in een betere aanpak van moeilijke situaties. Er werd daarbij natuurlijk veel gelachen maar het was best ook boeiend en heel leerrijk. Kortom, eigenlijk is het best wel leuk om terug iets te doen met mijn grijze hersenmassa. Als ik nu nog leer om mijn werkstress iets beter te managen, komen we er wel! :-)
Managerszwaai,
Linneke
Een week windstilte op het Bemande Vrouw-front betekent uiteraard niet dat ik niets te vertellen had maar dat de overgang naar 'werk modus' iets moeizamer verliep dan verwacht. De confrontatie met de calvarieberg was een zware ontnuchtering na vier weken roestende rust. :-)
Al heb ik intussen ook al een interessante vormingsdag achter de rug. Zo volg ik samen met mijn collega's middenmanagement een cursus 'mensmanagement'. Heel leerrijk en ook wel geruststellend dat veel van mijn frustraties - die ik aanvankelijk weet aan mijn totale onvermogen en complete ontoereikendheid als leidinggevende -, gedeeld worden door mijn collega's in gelijkaardige posities. Zoals: hoe moet je je team leiden en sturen als je zelf niet goed weet wat precies wordt verwacht of welke richting het moet uitgaan? Of hoe kan je je profileren als leidinggevende als minstens 80% van je werktijd wordt ingenomen door uitvoerende akkefietjes die je geen tijd laten om ook nog eens strategisch na te denken of een visie te ontwikkelen ?
Er waren zelfs acteurs ingeschakeld om ons te trainen in het rollenspel, waarbij we concrete werksituaties konden naspelen om te oefenen in een betere aanpak van moeilijke situaties. Er werd daarbij natuurlijk veel gelachen maar het was best ook boeiend en heel leerrijk. Kortom, eigenlijk is het best wel leuk om terug iets te doen met mijn grijze hersenmassa. Als ik nu nog leer om mijn werkstress iets beter te managen, komen we er wel! :-)
Managerszwaai,
Linneke
Reacties