De onbemande vrouw

Om mijn innerlijke onrust te bedwingen, oefen ik niet alleen met meditatie maar sinds kort ook met hartcoherentie. Een paar keer per dag, of als een gevoel van stress of bedreiging de kop opsteekt, ga ik er even bij zitten en concentreer me op mijn ademhaling. Je leert het ritme te sturen (langzamer, dieper, bewuster) om zo je hartslag regelmatiger en rustiger te maken, en je hersenen (amygdala) het signaal te geven dat paniek niet nodig is en dat je veilig bent. En vreemd genoeg voel je het effect ook echt na een cyclus van een zestal minuten. Je bent rustiger en kalmer. Wat houdt hartcoherentie in?  Je kan het op maat afstellen maar voor mij is een cyclus van 6 minuten met 6 ademhalingsreeksen per minuut ideaal met als ritme 4 seconden inademen (door neus) en 6 seconden uitademen (door mond). Ik gebruik een app (Kardia) waarbij je zowel de standaardinstellingen kan gebruiken als de instellingen kan personaliseren. Of je kan gebruik maken van een YouTube-filmpje . Vooral de combin...

Met een onrustige geest en jachtige natuur is meditatie een ware uitdaging. Jarenlang heb ik immens veel weerstand opgebouwd tegen mediteren. Ik was ervan overtuigd dat het niets voor mij was, omdat alles in mij teveel in beweging was en dan vooral mijn hoofd. Ik was bang voor de emoties die zouden loskomen zodra ik niet langer leefde volgens to do-lijstjes en de eeuwige gedachtenmolen. Maar de jaren leerden de nood aan innerlijke rust, een milde acceptatie van wat is – mezelf inclusief. Het eeuwig voortjagen leidt nergens heen, enkel tot uitputting en frustratie. En daarom vond ik het tijd om de weerstand te onderzoeken en het pad van meditatie en mindfulness een kans te geven. Misschien kom ik tot de conclusie dat meditatie inderdaad niets voor mij is, maar ik heb het tenminste geprobeerd dan. " De vonken in zichzelf ontsteken, geen mens kan het voor een ander mens doen. Het eigen hart binnengaan, moeten we zelf doen. Wie lang met zichzelf onderweg is geweest, heeft met zichzelf...

Gemiddeld heeft iedereen zo’n 40.000 tot 60.000 gedachten per dag, ofwel ruim 50 gedachten per minuut (uitgaande van 8 uren slaap per etmaal) … Slechts 20% daarvan zijn positieve gedachten. Voor het overige gaat het over piekeren, malen en andere vormen van negativiteit. Op sommige momenten neemt die zelfs nog meer de overhand, als je in de greep komt van een meedogenloze innerlijke criticus die alles dat je bent, doet en zegt onder het vergrootglas legt en ongenadig met het fileermes blootlegt wat daar allemaal fout mee is. Als je niet meer de energie hebt om die criticus weg te duwen, begin je die analyses ook te geloven en schiet er niets meer over van je zelfvertrouwen zodat je niet langer functioneert zoals zou moeten, en dat nog eens een bevestiging lijkt dat alles wat jouw criticus zegt de waarheid is. Je belandt in een vicieuze cirkel. Eén ding is zeker: niemand is zo meedogenloos en hardvochtig als jouw innerlijke criticus. Zoals hij tegen jou spreekt, zou je zelf nooit tegen ...