Wat december bracht ...
… zoonlief die het gaatje in zijn kies bij de tandarts liet dichten.
Deze keer trokken we goed voorbereid ten strijde. Na een sessie kinderyoga met nadruk op relaxatie en een maximumdosis sedinal druppels om te kalmeren, besteeg hij met een klein hartje de tandartsstoel. Vooraf verzekerde hij me dat het deze keer vast zou lukken aangezien hij nu wist wat hem te wachten stond. Zo ken ik hem: zoonlief is niet de man voor verrassingen – die wil alles volgens vaste patronen en via vooraf gekende paden. Overval hem met iets en er is geen land met hem te bezeilen. Eigenlijk had ik vorige keer bij de tandarts dus gewoon beter moeten weten … En jawel, zoonlief haalde deze keer de eindmeet, en de tandarts ook!
… een schoonbroer die na een korte ziekte overleed.
Hun plannen waren zo mooi. Na jarenlang hard werken, zouden ze gaan genieten van het leven en van elkaar. Heel binnenkort een eerste kleinkind als kers op de taart. Maar het lot besliste anders. Op zijn verjaardag nota bene kreeg hij een onnoemelijk zwaar verdict te horen en nauwelijks zes weken later, zelfs ondanks een zware operatie, was het opeens voorbij. De leegte die hij achterlaat, is immens. Het verdriet peilloos. Rust zacht, Paul. We hadden het zo graag anders voor jou en de jouwen gezien …
… een poging tot reddingsoperatie voor een paard
Het lot bracht ons samen maar is ons niet gunstig gezind. Na drie weken intensief speurwerk vond ik haar eigenaar. Galaxy, eindelijk wist ik haar naam, is meer dan een jaar geleden gekocht door twee mannen als draver om in koersen te lopen. Vorig jaar liep ze een eerste koers, die ze meteen ook won. En was het mooie liedje meteen uit want de ene eigenaar streek het prijzengeld alleen op en wou niet delen, de andere eigenaar had alle kosten gemaakt en wou compensatie. Zodat er een stevige ruzie tussen de twee ontstond. De ene eigenaar wou de papieren van het paard niet meer afgeven, waarop de andere eigenaar het paard 'verduisterde'. En nu heeft de ene papieren maar geen paard, en de andere een paard maar geen papieren. Zodat ze allebei volledig vast zitten en er geen uitweg meer is. En zo staat Galaxy al een jaar te verkommeren op een zompige weide zonder verzorging of aandacht het vermelden waard. Als ze een hele winter in dergelijke omstandigheden moet leven, is ze tegen het voorjaar volledig verknoeid. De weide is één grote modderpoel en ook beschutting is nergens te vinden. Ik geef haar nu hooi en wortelen maar droog kan ik haar wei niet maken. Geen idee hoe dit verder moet, met twee mannen die weigeren te plooien en er geen zier mee inzitten dat ze daardoor een jong en getalenteerd paard volledig in de vernieling krijgen.
Deze keer trokken we goed voorbereid ten strijde. Na een sessie kinderyoga met nadruk op relaxatie en een maximumdosis sedinal druppels om te kalmeren, besteeg hij met een klein hartje de tandartsstoel. Vooraf verzekerde hij me dat het deze keer vast zou lukken aangezien hij nu wist wat hem te wachten stond. Zo ken ik hem: zoonlief is niet de man voor verrassingen – die wil alles volgens vaste patronen en via vooraf gekende paden. Overval hem met iets en er is geen land met hem te bezeilen. Eigenlijk had ik vorige keer bij de tandarts dus gewoon beter moeten weten … En jawel, zoonlief haalde deze keer de eindmeet, en de tandarts ook!
… een schoonbroer die na een korte ziekte overleed.
Hun plannen waren zo mooi. Na jarenlang hard werken, zouden ze gaan genieten van het leven en van elkaar. Heel binnenkort een eerste kleinkind als kers op de taart. Maar het lot besliste anders. Op zijn verjaardag nota bene kreeg hij een onnoemelijk zwaar verdict te horen en nauwelijks zes weken later, zelfs ondanks een zware operatie, was het opeens voorbij. De leegte die hij achterlaat, is immens. Het verdriet peilloos. Rust zacht, Paul. We hadden het zo graag anders voor jou en de jouwen gezien …
… een poging tot reddingsoperatie voor een paard
Het lot bracht ons samen maar is ons niet gunstig gezind. Na drie weken intensief speurwerk vond ik haar eigenaar. Galaxy, eindelijk wist ik haar naam, is meer dan een jaar geleden gekocht door twee mannen als draver om in koersen te lopen. Vorig jaar liep ze een eerste koers, die ze meteen ook won. En was het mooie liedje meteen uit want de ene eigenaar streek het prijzengeld alleen op en wou niet delen, de andere eigenaar had alle kosten gemaakt en wou compensatie. Zodat er een stevige ruzie tussen de twee ontstond. De ene eigenaar wou de papieren van het paard niet meer afgeven, waarop de andere eigenaar het paard 'verduisterde'. En nu heeft de ene papieren maar geen paard, en de andere een paard maar geen papieren. Zodat ze allebei volledig vast zitten en er geen uitweg meer is. En zo staat Galaxy al een jaar te verkommeren op een zompige weide zonder verzorging of aandacht het vermelden waard. Als ze een hele winter in dergelijke omstandigheden moet leven, is ze tegen het voorjaar volledig verknoeid. De weide is één grote modderpoel en ook beschutting is nergens te vinden. Ik geef haar nu hooi en wortelen maar droog kan ik haar wei niet maken. Geen idee hoe dit verder moet, met twee mannen die weigeren te plooien en er geen zier mee inzitten dat ze daardoor een jong en getalenteerd paard volledig in de vernieling krijgen.
Reacties