Passie ...

Zoonlief is sinds een tweetal maanden in de greep van een bloedhete passie, een ware ‘megacrush’. Hij droomt ervan. Hij denkt er de hele tijd aan, praat er constant over. Hij tekent het constant, verzint er hele verhalen over … Het is oprecht, gaat diep en heeft hem helemaal in de ban. En ik kan hem niet eens ongelijk geven want het voorwerp van zijn passie heeft hippe blonde haren, lange stevige benen en mooie glanzende ogen.

En het is een hij ... met de naam Choco.

Kortom, zoonlief is gestart met paardrijden. De eerste lessen in de manege waren geen echt succes – veel druk leggen op zoonlief heeft meestal een tegengesteld effect - maar toch bleef de goesting groot. Waarop zijn peter, die eigen paarden heeft – onder wie Choco, besloot om hem tijdens zijn vakantie zowat dagelijks een paardrijles te geven. En toen ging het opeens snel: na een paar lessen ging de draf plots vanzelf en na amper een week leerde hij al galop. En nu leeft hij als het ware van les tot les. Zodat ik toch maar een andere manege heb gezocht voor een vaste les in de week want zijn paardrijhonger is zo groot dat een sporadische les in het weekend in de verste verte niet volstaat. Gelukkig nog heel vlot iets gevonden, kleinschalig en heel kindvriendelijk.

Het is zo mooi om zien, hoe iemand plots een passie ontdekt. De eerste onschuldige ervaring die plots voor uitslaande vlammen van enthousiasme zorgt. Zodat we hem soms wat moeten afremmen en de aandacht vestigen op triviale zaken, zoals huiswerk en toetsen … Als dat zo doorgaat, hebben we geen andere keuze dan ooit zelf een paard te kopen. Waarschijnlijk zet hij zijn bed dan zelfs in de stal om erbij te slapen …