La dolce Italia

Italië heeft vier vrouwenharten gestolen ...

Velen hielden ons voor dat onze bestemming (Sorrento) een van de mooiste regio’s in Europa was en we moeten hen gelijk geven: de baai van Napels, de baai van Sorrento, de Amalfitaanse kust … We kwamen ogen te kort om het dramatische landschap van grillige rotsformaties langs de kustlijn, groene berghellingen, dorpjes tegen steile hellingen gebouwd … te bewonderen.

Al denk ik dat de reis dochterlief vooral zal bijblijven voor de heerlijke keuken … Na amper een paar uur op Italiaanse bodem had ze trouwens al een topadresje gevonden. Tijdens een eerste verkennende wandeling liep dochterlief haar eerste Italiaanse aanbidder tegen het lijf voor een eethuisje. Heel gastvrij en vriendelijk kregen we uitgebreide uitleg hoe we best naar het centrum van Sorrento konden wandelen. Op onze beurt beloofden we ’s avonds eens langs te komen voor ons eerste diner. En dat bleek meteen ook de plaats waar we die reis het lekkerste en gezelligste zouden eten. Dochterlief werd er steeds uitgebreid verwend, vooral nadat ze speciaal voor ‘haar’ Rossario en Jacomo een mooie tekening had gemaakt. Na een week waanden we ons al een beetje stamgasten. En ook elders viel het eten zwaar in de smaak. Terwijl ik thuis dochterlief regelmatig moet aansporen om haar bord leeg te eten, bleek dat in Italië geen enkel probleem: pizza, lasagne, pasta … Alles ging gretig in dat bekje en smaakte naar meer …

Sorrento bleek gezellig druk, met een heel aangename atmosfeer, een bijzonder vriendelijke en absoluut niet opdringerige bevolking en meer dan genoeg bezigheden: wandelen, een boottochtje (waarbij we zelfs een dolfijnenfamilie op bezoek kregen), een treinritje, een uitstap naar de Vesuvius en Pompei, een rit langs de kust … We hadden dus zeker nog wat langer kunnen blijven zonder ons te vervelen. Ook ons hotel bleek een uitstekende keuze: op wandelafstand van het centrum, met zalige bedden, een lommerrijke tuin, heerlijke cocktails en een uitstekende service.

En uiteraard verliep de verjaardag van dochterlief allesbehalve geruisloos. Ballonnen langs de trap en aan de ontbijtstoel, een doorgestuurde film van papa en broerlief, tal van cadeautjes, een dag die gevuld werd met alles dat ze wenste (treinritje door Sorrento, een duik in het zwembad …), en een afsluitende serenade in het Italiaans door Rossario. Geen idee wat ik volgend jaar wel moet verzinnen om dit nog te evenaren, laat staan te overtreffen. :-)

Over de hele lijn dus een meer dan geslaagde reis, niet in het minst dankzij het sublieme gezelschap van moeshke, meter Bin en dochterlief. Drie vrouwen naar mijn hart. Waarvoor een heel dikke merci!









 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

De verjaardagsvloek ...

14 juni