Kermis in mijn hart ...

Deze week is het kermis in onze gemeente en dat hebben we geweten. Na drie kermisbezoeken zijn onze geldbuidels helemaal leeggeschud en proberen we dus op water en brood het einde van de maand te halen.

Maar in alle kermisdrukte heeft zoonlief voor een hartverwarmend moment gezorgd. Zo had hij een flink aantal punten bij elkaar gespaard met een kermisspelletje. Hij besloot dan ook een prijs te gaan incasseren. Het kiezen duurde immens lang en ik moest mezelf toch wel bedwingen om hem niet tot meer spoed aan te zetten. Maar plots kwam hij dan met een lieflijk kleinood aanzetten, een klein schattig poezebeestje in steen.

En verduidelijkte hij meteen: hij had er zo lang over gedaan om iets te kiezen omdat hij iets speciaals wou. Niet voor zichzelf, maar voor zijn zusje. Op dat moment staat de wereld even stil en kijk je plots met heel andere ogen naar die kleine druktemaker. Onder al dat lawaai schuilt zo een gouden hart ...