Het Afscheid ...

We hadden haar maandenlang gezegd wat er zou gebeuren. Zelfs in die mate dat ze soms met een diepe zucht verkondigde: “Mama, je moet niet altijd zeggen dat ik mijn tutjes aan de Sint moet geven. Ik wéét het al!” Ze was dus voorbereid ...

Zaterdag zou de Sint hoogstpersoonlijk langs komen voor het Grote Moment. De dagen voordien was ze ziek en had iets meer troost in haar tut gezocht dan eigenlijk goed voor haar was. Ik besloot 's ochtends dan ook om meteen voor de korte pijn te gaan en het Afscheid niet teveel in handen van die arme Sint te leggen. Onder luid protest nam ik haar tutjes in beslag en maakte van mijn hart een steen. Dat zorgde voor liters hete tranen en de hele namiddag stelde ze ons geduld danig op de proef door heel opstandig door het huis te banjeren. Maar we beten op onze tanden en hielden vol ...

En toen stond ‘Hij’ plots voor de deur! Zwaar onder de indruk verscheen ze voor hem en mocht hem haar geliefde tutjes daadwerkelijk overhandigen. In ruil kreeg ze haar zo gewilde pop. Daarmee is ze poppenmoeder van naar schatting 67 poppen, en haar kennende mogen er nog altijd bij komen!

Veel maakte ze niet van het afgeven maar zoals verwacht kreeg ze het pas lastig bij bedtijd. Ze lag in haar bedje te snikken, omringd door knuffels en poppen, en grote dikke tranen rolden over haar wangetjes. “Ik mis mijn tutje zo!” “Ik kan niet slapen zonder mijn tutje!” ... We probeerden te troosten maar het pure kinderverdriet was groot. Rond half elf viel ze snikkend in slaap - en sliep tot 7u zonder een kik te geven, dat ging buiten verwachting dus heel goed.

En sindsdien doet ze het schitterend. De tweede avond nog een half uurtje tranen bij bedtijd maar sindsdien houdt ze het droog. Ze zal het waarschijnlijk nog een paar avonden lastig hebben rond bedtijd maar toch ben ik heel trots op haar want ze was een echte ‘tuttemie’ dus het was een heel grote stap voor haar. En zo is ook ons kleine meisje plots heel wat groter geworden ...

En zoonlief? Die schreef een schitterende brief aan de Sint als reactie op mijn verzuchting dat het altijd zoveel tijd kost om lego en playmobil in elkaar te steken ...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

De verjaardagsvloek ...

14 juni