Tot stof en as zult gij wederkeren ...
De voorbije weken en maanden hebben we ettelijke kilo’s stof geslikt, ontelbare kasten uitgeruimd en weer gevuld, tientallen verhuisdozen volgeladen en weer geleegd.
Eerst kwam er een groot gat in de muur tussen keuken en living. Vooraf de hele benedenverdieping leeg gemaakt en alles op onze kamers boven ondergebracht zodat we een paar weken leken te kamperen. De koudste week van het jaar, moesten onze kinderen op hun slaapkamer leven want beneden was zowat onleefbaar zonder verwarming en met alle stof en gruis. Ik kon hen zelfs geen boterham met choco smeren omdat de choco te hard was opgesteven door de kou. :-)
Toen het stof beneden weer gaan liggen was en alle spullen terug op hun plaats stonden, besloot ik dat dochterlief recht had op een deftige kast waardoor we een paar weken hebben gegoocheld met tijdelijke kasten en grote bouwpakketten.
Toen dochterlief dan weer onder dak was en haar kamer zowat op orde stond, werd de keuken uitgebroken en werden onze kamers boven opnieuw een oase van dozen met keukenspullen. Gelukkig kon ik de oude kasten van dochterlief nog gebruiken om het merendeel in op te bergen ...
Deze week wordt de nieuwe keuken geplaatst met opnieuw een benedenverdieping die vol stof hangt en helemaal overhoop staat. En vandaag vertrekken de oude kasten van dochterlief naar hun nieuwe eigenaar zodat ik alle keukenspullen toch nog in dozen moest steken en het boven nu nog een beetje voller staat. Stand van zaken vandaag: de hele benedenverdieping ligt onder een dikke laag stof en de hele bovenverdieping staat vol dozen ...
Maar: morgen glooit er licht aan het einde van de verbouwtunnel want dan zou de keuken af moeten zijn! Vanaf morgenavond kan ik hopelijk alle keukenspullen weer naar beneden brengen en krijgen we het huis na maanden chaos eindelijk op orde. Dat wordt dus een (voorlopig) laatste keer zeulen met dozen huisraad. En daarna willen we het woord kast of doos een paar jaar niet meer horen ... Totdat het de beurt is aan onze living. Maar eerst nog wat broeden op plannetjes en vooral op betaalbare uitvoeringen ervan ...
Een dikke pluim voor onze poetsvrouw die de moed nooit liet zakken, ondanks de constante stroom veranderingen en steeds nieuwe vorm van chaos waarmee ze week na week werd geconfronteerd. En een bijzonder eervolle vermelding voor mijn liefste die de voorbije maanden hard heeft gezwoegd – elektrische leidingen inslijpen, zware dozen zeulen, kasten in en uit elkaar schroeven, schilderwerken ... - om van ons huis een echte thuis te maken ...
Eerst kwam er een groot gat in de muur tussen keuken en living. Vooraf de hele benedenverdieping leeg gemaakt en alles op onze kamers boven ondergebracht zodat we een paar weken leken te kamperen. De koudste week van het jaar, moesten onze kinderen op hun slaapkamer leven want beneden was zowat onleefbaar zonder verwarming en met alle stof en gruis. Ik kon hen zelfs geen boterham met choco smeren omdat de choco te hard was opgesteven door de kou. :-)
Toen het stof beneden weer gaan liggen was en alle spullen terug op hun plaats stonden, besloot ik dat dochterlief recht had op een deftige kast waardoor we een paar weken hebben gegoocheld met tijdelijke kasten en grote bouwpakketten.
Toen dochterlief dan weer onder dak was en haar kamer zowat op orde stond, werd de keuken uitgebroken en werden onze kamers boven opnieuw een oase van dozen met keukenspullen. Gelukkig kon ik de oude kasten van dochterlief nog gebruiken om het merendeel in op te bergen ...
Deze week wordt de nieuwe keuken geplaatst met opnieuw een benedenverdieping die vol stof hangt en helemaal overhoop staat. En vandaag vertrekken de oude kasten van dochterlief naar hun nieuwe eigenaar zodat ik alle keukenspullen toch nog in dozen moest steken en het boven nu nog een beetje voller staat. Stand van zaken vandaag: de hele benedenverdieping ligt onder een dikke laag stof en de hele bovenverdieping staat vol dozen ...
Maar: morgen glooit er licht aan het einde van de verbouwtunnel want dan zou de keuken af moeten zijn! Vanaf morgenavond kan ik hopelijk alle keukenspullen weer naar beneden brengen en krijgen we het huis na maanden chaos eindelijk op orde. Dat wordt dus een (voorlopig) laatste keer zeulen met dozen huisraad. En daarna willen we het woord kast of doos een paar jaar niet meer horen ... Totdat het de beurt is aan onze living. Maar eerst nog wat broeden op plannetjes en vooral op betaalbare uitvoeringen ervan ...
Een dikke pluim voor onze poetsvrouw die de moed nooit liet zakken, ondanks de constante stroom veranderingen en steeds nieuwe vorm van chaos waarmee ze week na week werd geconfronteerd. En een bijzonder eervolle vermelding voor mijn liefste die de voorbije maanden hard heeft gezwoegd – elektrische leidingen inslijpen, zware dozen zeulen, kasten in en uit elkaar schroeven, schilderwerken ... - om van ons huis een echte thuis te maken ...
Reacties