Honds ...

Ons Bollewerkje wordt steeds meer ingesloten door honden. Elke buur heeft stilaan een hond, soms zelfs meerdere. Op zich heb ik daar geen probleem mee, maar soms krijg ik het toch eens op mijn heupen.

Als we op ons terras komen of de kinderen stoeien in de tuin, stijgt quasi meteen een hondenconcert op. Niet van één hondje, maar vanuit alle windrichtingen. En niet voor eventjes, neen, voor zowat de hele tijd..

Hondenpoep ... Op straat moet ik steeds de stoep en grasboorden in het oog houden want het zou niet de eerste keer zijn dat daar een drol ligt te wachten op een onschuldige kinderschoen.

Onze ene buren hadden een hond maar waren niet veel thuis zodat die hond urenlang en oorverdovend in de garage zat te janken en te blaffen. Ze hebben dan maar een tweede hond gekocht om hem gezelschap te houden. Nu janken en keffen ze met twee ...

Een van de voorbije nachten zorgde de hond van de andere buren van 5 tot 6u voor non stop gekef. Waardoor ik me afvraag of de buren zelf dat dan niet horen en waarom ze dat mormel niet meteen het zwijgen opleggen. Als consequent vegetariër ben ik verplicht tot ultieme dierenliefde, anders kon ik wel wat tips aan de hand doen ...

Ik weet het, ik ben waarschijnlijk vreselijk onverdraagzaam en weinig tolerant. Eerlijk gezegd verwijt ik het de honden niet eens, maar wel hun baasjes. Ik ben dan ook voorstander van een verplichte hondencursus. Wil je een hond, zorg dan tenminste dat niemand anders er last van heeft. Dus: hondenpoep mooi opruimen, hond keurig africhten en geen nodeloos geblaf en gekef. Voor de rest: even goeie buren!