Kast!

Het heeft ons veel tijd en ook wel veel zweet (het warmste weekend van het jaar tot dusver) gekost, maar we zijn berenblij met het resultaat: dochterlief heeft haar eigen kastruimte!

Onvoorstelbaar hoeveel planken, latjes, vijzen en moeren in het geheel gaan, maar we hebben bewezen dat we goeie puzzelaars zijn. Zoonlief heeft het dus van geen vreemden. En waar ik misschien nog het meeste van opkijk: mijn liefste en ik zijn helemaal zen gebleven.

Er hing een wolk van harmonie in de lucht die met geen plank of vijs stuk te krijgen was ... Zelfs de kindjes hebben niet geprofiteerd van onze schijnafwezigheid want er is geen bloed of traanvocht gevloeid en er werden geen muren volgeklad of ander kattenkwaad aangericht.

Eerlijk gezegd heb ik vooral mezelf verbaasd want mezelf kennende (moi en geduld, tssss) vreesde ik voor rondvliegende schroevendraaiers en ultiem misschien zelfs een scheiding van tafel en bed (en kast). Maar ik heb me gedragen. Zo kan het dus ook ...

Het voorbije weekend was het trouwens niet enkel werken geblazen maar ook genieten. Zaterdagavond stond een barbecue op het programma bij vrienden. Uitgelezen weer, fijne sfeer en de nodige afleiding voor zoon- en dochterlief (poezen! een konijn!). Zondag was gevuld met kinderyoga in de voormiddag en nadien een uitgebreid etentje op verplaatsing met vooraf een aperitief en achteraf een ferme sloot sangria op ons terras. Intussen konden zoon- en dochterlief onze waterrekening de hoogte in jagen door verkoeling te zoeken onder de tuinsproeier. En maandag kwam het neefje spelen en kregen we bezoek om de restanten van de sangria soldaat te maken. We hebben dus tussen het edel ambacht van het kasten bouwen door toch ook met volle teugen kunnen genieten van het zonnetje. Nu maar hopen dat dit niet de zomer van 2012 was, al was het dan nog een verlengd weekend ...