#Wijvenweek. Dag 3 - Moh, kijkt nu. We zitten hier met een mening ...
Gut, meningen te over hier! Ik heb dan ook even moeten nadenken over welke mening ik hier zou ventileren.
Vegetarisme, daar heb ik mijn mening al uitgebreid over gegeven dus deze bespaar ik jullie.
Maar met de omstandigheden van vandaag (het fatale busongeluk in Zwitserland) werd het me plots duidelijk. Mijn haat-liefde-verhouding met de media ... Waarbij mijn ‘haat’ vooral uitgaat naar de journalisten die als aasgieren cirkelen rond menselijke ellende. Zodat hen uitdrukkelijk moet worden gevraagd om de nodige afstand te bewaren en ouders of andere betrokkenen (nog) niet te benaderen. De meesten zullen dat hopelijk (min of meer) respecteren maar ongetwijfeld zal er ook wel een die hard exemplaar zijn die over de schreef gaat, in de meedogenloze jacht op een primeur. Het zou me alvast niets verbazen want ik heb al volop kennis mogen maken met diverse journalistieke pluimage.
Ook in mijn huidige werk heb ik regelmatig te maken met journalisten. Sta ik telkens weer versteld over de gretigheid waarmee ze springen op sensationele gebeurtenissen – de waan van de dag -, de complete lompheid waarmee ze persoonlijke informatie en foto's te grabbel gooien, en de onwil of desinteresse waarmee ze reageren op positieve initiatieven of verhalen.
Ik vrees dat de verslaggeving van de komende dagen mijn mening enkel nog zal versterken ... Mijn absolute, diepe medeleven gaat uit naar alle getroffenen. Ik hoop dat ze alle tijd en ruimte krijgen om de gebeurtenissen te verwerken. Zonder flitslichten, camera's, taperecorders enz.
Vegetarisme, daar heb ik mijn mening al uitgebreid over gegeven dus deze bespaar ik jullie.
Maar met de omstandigheden van vandaag (het fatale busongeluk in Zwitserland) werd het me plots duidelijk. Mijn haat-liefde-verhouding met de media ... Waarbij mijn ‘haat’ vooral uitgaat naar de journalisten die als aasgieren cirkelen rond menselijke ellende. Zodat hen uitdrukkelijk moet worden gevraagd om de nodige afstand te bewaren en ouders of andere betrokkenen (nog) niet te benaderen. De meesten zullen dat hopelijk (min of meer) respecteren maar ongetwijfeld zal er ook wel een die hard exemplaar zijn die over de schreef gaat, in de meedogenloze jacht op een primeur. Het zou me alvast niets verbazen want ik heb al volop kennis mogen maken met diverse journalistieke pluimage.
Ook in mijn huidige werk heb ik regelmatig te maken met journalisten. Sta ik telkens weer versteld over de gretigheid waarmee ze springen op sensationele gebeurtenissen – de waan van de dag -, de complete lompheid waarmee ze persoonlijke informatie en foto's te grabbel gooien, en de onwil of desinteresse waarmee ze reageren op positieve initiatieven of verhalen.
Ik vrees dat de verslaggeving van de komende dagen mijn mening enkel nog zal versterken ... Mijn absolute, diepe medeleven gaat uit naar alle getroffenen. Ik hoop dat ze alle tijd en ruimte krijgen om de gebeurtenissen te verwerken. Zonder flitslichten, camera's, taperecorders enz.
Reacties