7!

Vanmorgen om iets voor 6 stond zoonlief klaar om aan de dag te beginnen: zijn zevende verjaardag! Onder lichte dwang slaagde ik erin hem toch nog een uurtje in bed te krijgen. Iets over 7 kwam hij opnieuw de slaapkamer binnen met zijn eerste verjaardagscadeau in de hand: een tand die net dan was uitgevallen. Hij doet er eeuwen over om te wisselen maar nu begint er toch schot in de zaak te komen. De schietgaten in zijn mond vermenigvuldigen zich stilaan ... En dit is ook nog eens de eerste tand die hij kon recupereren (geen idee waar al die andere naartoe zijn) dus ik heb alvast een klein potje bovengehaald om deze te bewaren. Trots dat hij was!

En toen begon het pas. De woonkamer was helemaal versierd met ballonnen en slingers, een zelfgemaakte tekening van mij en een geschreven verjaardagswens van mijn liefste. De uitnodigingen voor zijn klasfeestje lagen klaar om uit te delen op school. Een paar mensen waren de poststaking te vlug af door zijn kaartje vlug genoeg te posten zodat ze al op de kast konden prijken. En ook de sms’jes kwamen vlotjes binnen.

Zoonlief was alvast in de wolken met deze veelbelovende start van de dag. Op school staat hem ook nog een kerstfeestje te wachten, en vanavond bak ik wafels en pannenkoeken voor al wie zin heeft langs te komen. Maar zijn grote feest volgt traditiegetrouw op kerstavond. Het feestgedruis zal hier de eerste dagen dus nog niet luwen ...