Meer najaarspret ...
Aangezien het droge najaarsweer moedig stand hield, togen we het voorbije weekend nog maar eens naar Plopsaland. Als abonneehouders halen we graag het onderste uit de kan ...
Terwijl het binnenland onder een grijze smogdeken gehuld ging, bleek de kust goed voor zalige zonneschijn. Het was dus volop genieten, vooral omdat het aantal bezoekers heel goed meeviel zodat we gewoon van de ene op de andere attractie konden stappen. Nooit eerder zoveel gedaan op één dag! Dochterlief stapte zelfs mee de drakentrein op – maar die bleek toch nog een maatje te snel voor haar want meteen na het vertrek wou ze al uitstappen. De bonusronde wegens het weinige volk, was dus duidelijk niet aan haar besteed ...
In de namiddag kwam de bewolking opzetten en werd het gevoelig kouder. In Mayaland konden we ons gelukkig opwarmen – dochterlief durfde voor het eerst de reuzeglijbaan op en was er nadien niet meer weg te slaan. Stikkapot was ze na honderd keer de trappen oprennen om gillend van de pret naar beneden te duikelen. Zoonlief was met het blote oog bijna niet meer zichtbaar, zoals hij de trappen opvloog en de glijbaan naar beneden suisde ...
Bij vertrek kregen ze nog een cadeautje van de Sint, waarbij vooral de drinkbekers erg in de smaak vielen. Zelfs nu nog krijg ik nauwelijks de kans om ze af te wassen ...
Wat zouden we volgend weekend eens kunnen doen?
Terwijl het binnenland onder een grijze smogdeken gehuld ging, bleek de kust goed voor zalige zonneschijn. Het was dus volop genieten, vooral omdat het aantal bezoekers heel goed meeviel zodat we gewoon van de ene op de andere attractie konden stappen. Nooit eerder zoveel gedaan op één dag! Dochterlief stapte zelfs mee de drakentrein op – maar die bleek toch nog een maatje te snel voor haar want meteen na het vertrek wou ze al uitstappen. De bonusronde wegens het weinige volk, was dus duidelijk niet aan haar besteed ...
In de namiddag kwam de bewolking opzetten en werd het gevoelig kouder. In Mayaland konden we ons gelukkig opwarmen – dochterlief durfde voor het eerst de reuzeglijbaan op en was er nadien niet meer weg te slaan. Stikkapot was ze na honderd keer de trappen oprennen om gillend van de pret naar beneden te duikelen. Zoonlief was met het blote oog bijna niet meer zichtbaar, zoals hij de trappen opvloog en de glijbaan naar beneden suisde ...
Bij vertrek kregen ze nog een cadeautje van de Sint, waarbij vooral de drinkbekers erg in de smaak vielen. Zelfs nu nog krijg ik nauwelijks de kans om ze af te wassen ...
Wat zouden we volgend weekend eens kunnen doen?
Reacties