Typisch atypisch

Zoonlief kampt al een week met koorts en een hardnekkige hoest. Ik liet hem toch maar naar school gaan want hij voelde zich niet echt ziek en 's ochtends bleef de koorts beperkt tot 37,5 °C. Maar aangezien zelfs het weekend niet voor beterschap zorgde en de koorts stilaan piekte tot 38,7 °C besloot ik gisteren toch maar eens naar de dokter te gaan.

Het verdict klonk alvast heel typisch voor zoonlief: een atypische kiem ...

Hij moet nu een paar dagen antibiotica nemen. Ook zonder zou hij de kiem wel kunnen overwinnen maar dan zou hij toch wel een paar maanden kampen met koorts en hoestbuien. Dat wou ik hem (en onze nachtrust) niet aandoen. Een korte antibioticaduur dan maar. De koorts zou morgen al verleden tijd moeten zijn, de hoest zal nog een paar weken voortduren.

Hoe slaagt dat kind er toch altijd in om de meest vreemde ziektes op te lopen?

Bonus: uiteraard is het besmettelijk ...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...