Code 1 2 3

Mijn liefste kwam gisteravond uit de garage met het fietsslot en de melding dat hij de code van het cijferslot niet meer wist. En natuurlijk hadden we die nergens opgeschreven ... Het was maanden geleden dat het fietsslot nog eens was gebruikt dus we poogden een dikke laag stof van ons geheugen te blazen - zonder enig succes evenwel want verder dan 1 cijfer raakte ik niet meer.

In een bui van overmoedigheid betrok ik zoonlief bij de mentale speurtocht. Die dacht 1 seconde diep na en verkondigde toen heel casual: ik denk dat het 1 2 3 is (uiteraard is het een andere code maar die ga ik wel niet aan jullie neus hangen!) - en jawel, het slot klikte moeiteloos open ...

Mijn liefste en ik stonden compleet paf.
En voor schut ...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...