Zes kaarsjes ...
Zoonlief heeft 6 kaarsjes uitgeblazen. Vorige jaren kabbelde die dag nogal rustig voorbij maar dit jaar besloot zoonlief het onderste uit de kan te halen. Er werd duchtig afgeteld (sinds ruim een maand voor datum - inclusief afstreepkalender) en aan de vooravond wist hij bijna niet waar kruipen van nervositeit. Ik vreesde al voor zijn (en onze) nachtrust maar gelukkig haalde hij toch een respectabele 7 uur alvorens uit bed te klauteren (over dochterlief zullen we hier maar zwijgen want die is al bijna een maand in slaapstaking - geeeeuuuuw).
De dag zelf was een opeenstapeling van hoogtepunten. Het huis dat was versierd (waaaawww), de cadeautjes die hij mocht uitpakken (ooooooooooooohhhhhhhhhhhhhh), de tractatie die mamadier voor de klas had voorzien (lekkerrrrrrr), het verjaardagsfeestje met zijn klasgenootjes in de namiddag (coooooooooooolllllllll), de berg pannenkoeken/cake/muffins die hetzelfde mamadier voor de hongerige gasten had voorzien (hmmmmmmmmmmmm), het bezoek dat 's avonds de schade na de bestorming door een bende (11 stuks!) 6-jarige hooligans kwam opmeten (leueueueueukkkk!) ... Kortom: een dag vol superlatieven!
Wel jammer dat ik zelf niet meer zo voluit en oprecht kan genieten van mijn verjaardagen - die kinderlijke euforie is gewoon schitterend om te zien. Ik vond het dan ook erg jammer dat ik zoonlief moest teleurstellen bij zijn laatste vraag toen hij 's avonds compleet uitgeteld maar immens tevreden in zijn bedje kroop:
- Mama, mag ik morgen nog een beetje jarig zijn?
Kindlief, wat mij betreft, vieren we elke dag jouw geboorte want de levensvreugde en het enthousiasme dat jij uitstraalt, zijn een levensles voor ons allen!
De dag zelf was een opeenstapeling van hoogtepunten. Het huis dat was versierd (waaaawww), de cadeautjes die hij mocht uitpakken (ooooooooooooohhhhhhhhhhhhhh), de tractatie die mamadier voor de klas had voorzien (lekkerrrrrrr), het verjaardagsfeestje met zijn klasgenootjes in de namiddag (coooooooooooolllllllll), de berg pannenkoeken/cake/muffins die hetzelfde mamadier voor de hongerige gasten had voorzien (hmmmmmmmmmmmm), het bezoek dat 's avonds de schade na de bestorming door een bende (11 stuks!) 6-jarige hooligans kwam opmeten (leueueueueukkkk!) ... Kortom: een dag vol superlatieven!
Wel jammer dat ik zelf niet meer zo voluit en oprecht kan genieten van mijn verjaardagen - die kinderlijke euforie is gewoon schitterend om te zien. Ik vond het dan ook erg jammer dat ik zoonlief moest teleurstellen bij zijn laatste vraag toen hij 's avonds compleet uitgeteld maar immens tevreden in zijn bedje kroop:
- Mama, mag ik morgen nog een beetje jarig zijn?
Kindlief, wat mij betreft, vieren we elke dag jouw geboorte want de levensvreugde en het enthousiasme dat jij uitstraalt, zijn een levensles voor ons allen!
Reacties