De onbemande vrouw

Zoonlief kreeg deze week zijn eerste schoolrapport, gevolgd door een oudercontact. Met 8,8/10 voor taal en 8,9/10 voor rekenen doet hij het goed wat leerstof betreft. Vooral het lezen gaat heel goed en ook rekenen doet hij (meestal) fluitend. Schrijven is een ander paar mouwen want daar heeft hij een dozijn broertjes aan dood ... Dat merken we thuis ook want als hij moet schrijven als huistaak, volgt er gegarandeerd kletterende ruzie. Zijn houding in de klas daarentegen is een ander paar mouwen ... Hij heeft het heel moeilijk om stil te zitten en babbelt wel veel maar niet over de zaken waar de juf of meester over willen praten. :-) Midden in een klasgesprek begint hij dan plots over iets totaal anders. Of hij springt plots recht om kleurpotloden te nemen, terug aan zijn bank merkt hij dat er nog een kleur ontbreekt en flitst dan terug naar de kast enz. En dat alles heel druk en geënerveerd. Ook orde en netheid zijn niet zijn sterkste troeven. Vermoedelijk moet hij vooral nog wennen ...

De voorbije weken loop ik nogal lastig. Geen idee waardoor het komt maar ik schiet bijzonder makkelijk uit mijn sloffen. En dat is niet leuk voor mijn huisgenoten, vooral omdat ze de reden niet kennen. Ik begrijp zelf niet eens wat er scheelt. Misschien doemt het spook van de beruchte dertigersdip of zelfs de miflife crisis op? Ik heb gewoon het gevoel dat ik me al maanden niet meer heb kunnen ontspannen en dat mijn elastiekje steeds verder opgespannen raakt ... Vooral 's avonds kookt mijn potje nogal vlug over. Zoonlief die geen zin heeft in zijn huiswerk, de aardappelen die overkoken, autosleutels die nergens te vinden zijn, dochterlief die huilend aan mijn benen hangt om haar op te pakken terwijl ik 1001 dingen te doen heb ... Soms bekruipt de zin me dan om gillend het huis uit te stormen en me ergens in een donker hol in te graven voor een lange winterslaap ... En tegelijk voel je een verpletterend schuldgevoel omdat je niet de vrolijke, ontspannen, speelse mama bent die ze...

Zoonlief kreeg deze week zijn eerste toetsen mee naar huis. Bij de eerste stond mijn hart even stil: 1/4 ... Gelukkig kwam het meteen erna goed want toen pakte hij uit met 40/40 en 27/30. Hij moest blijkbaar dus eerst vertrouwd raken met het concept van een 'proefwerk'. In zijn lezen en schrijven begin ik stilaan een evolutie te merken. Het gaat al wat vlotter. Al blijft hij het moeilijk hebben met echt nieuwe zaken. Als hij thuis iets moet doen dat hij op school nog niet heeft gezien of gedaan, slaat hij compleet tilt - inclusief rondvliegende huiswerkbladen en brulpartijen. Of het te maken heeft met zijn Steenbokkoppigheid en -trots van alles meteen willen kunnen of met ware faalangst, daar ben ik nog niet uit.

Ik denk er ernstig over na om een aparte blog te starten over mijn NMBS-perikelen want ik vermoed dat jullie weinig boodschap hebben aan mijn veelvuldige klaagzangen. Maar de week startte toch weer ongemeen goed ... Trein van 8.51 uur kwam er vanmorgen niet door wegens 'defect aan de locomotief'. Met de auto naar Dendermonde rijden, was geen optie want het was marktdag en het drukke verkeer zou er sowieso voor zorgen dat ik mijn aansluiting mis. Ik besloot dan maar te wachten op de eerstvolgende trein van 9.51 uur. Maar wat raden jullie? Ook deze kwam niet, wegens 'defect aan de locomotief' ... Dan toch maar met de auto naar Dendermonde maar door het drukke verkeer etc. de aansluiting gemist zodat ik ginder pas de (stop)trein van 10.35 uur kon nemen en dus net voor 11.30 uur op mijn werk aankwam ... Beste lezertjes: dat betekent dat ik van 8.30 uur tot 11.30 uur nodig had om de afstand Berlare-Brussel te overbruggen. Dat is toch werkelijk een record lijkt me zo, en ...

Gisteravond bleven in Gent meer dan 400 winkels open voor een ' avondshopping '. Tijdens onze voorbije girls' night out beraamde ik reeds samen met Crien en Meter Dansschoen het snode plan om dan de Gentse binnenstad onveilig te maken en ons ongeremd over te leveren aan de blinkende en blikkerende etalages. Gisteren was het zover en we waren zeker niet alleen! Dankzij het zachte weer heerste er zelfs een vleugje zomerstemming. Urenlang slenteren in de Gentse winkelstraten, van winkel tot winkel. Toch hebben we ons niet laten verleiden tot grote (of zelfs kleine) uitgaven. Met lege handen maar helemaal voldaan keerden we  terug huiswaarts. Het moet gezegd: chapeau voor Gent! Na 'donderdag veggiedag' en het bannen van levende dieren op kermissen scoort mijn voormalige studie- en werkstad alweer een topper!

Het voorbije weekend toonde een druk programma. Vooral dankzij zoonlief. Zaterdagochtend zwemles, zaterdagnamiddag verjaardagsfeestje, zondagnamiddag Chiro. Zijn kennismaking met de jeugdbeweging was een ware voltreffer. Van onder tot boven en van binnen tot buiten bedekt onder de modder keerde hij terug. Kleren meteen in de wasmachine, zoonlief regelrecht in bad. En blijkbaar staat dat ons vanaf nu elk weekend te wachten ... :-) Zelf stond ik zondagnamiddag op een tweedehandsbeurs om kinderspullen te verkopen. De voorbije weken hebben we - ook dankzij internet - toch heel wat spullen kunnen verkopen: park met bekleding en hemel, speelgoed (activity ball, elefun, dino, poetstrolley ...), beco butterfly, kleertjes ... En er is nog veel meer dat wacht op een nieuwe thuis dus deze maand doe ik nog aan twee andere beurzen mee. Hopelijk hebben we daarna weer wat meer ruimte in de garage en kleerkasten! En met de opbrengst kopen we ons dan een gigantisch grote villa met zwembad. I wish ....

Na bijna 2 maanden 'light' dieet , is er ongeveer 2 kilo minder van mij. Dat betekent dat ik dat tempo nog een viertal maanden moet volhouden om mijn streefgewicht te halen. Na de vele jojodiëten uit het verleden, hoop ik dat deze langzaamaanactie qua gewichtsverlies meer succes heeft door ook op langere termijn behouden te blijven. Door strenger te lijnen en alle verlokkingen te bannen, zou het ongetwijfeld sneller kunnen gaan maar ik bouw regelmatig eens een zondedagje in waarbij ik wel eens onbekommerd mag eten en zelfs aan de chips mag zitten ... Zo hou ik het langer en makkelijker vol. Zelfkennis, nietwaar ... :-)