Deur naar de toekomst ...

Deze week ging 's avonds plots de deurbel. Toen ik de deur opende, had ik het gevoel even in de toekomst te kijken: pakweg 10 of 15 jaar zeg maar...

Drie stevige, uit te kluiten gewassen jongens stonden vrolijk op de stoep te blaken van levenslust. 'Dag mevrouw, is Branco thuis?' Dat was zoonlief inderdaad en hij kwam nieuwsgierig een kijkje nemen, toch een beetje onder de indruk van dat bruisende testosterongeweld in de deuropening.

Het waren jongens met een missie: de Chiro. Toen ze hem vertelden dat hij spelletjes zou spelen en zich onvoorstelbaar vuil maken, was zijn interesse gewekt. Nadat ze hem verzekerden dat er ook kampen in het bos worden gebouwd, kan hij nog amper wachten tot het startweekend ...

Reacties

Martha zei…
zo worden kleine jongetjes groot...
Je site is trouwens lekker fris en vrolijk geworden zo :-)

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...