De weg naar huis ...
Op 31 augustus stelde ik zoonlief gerust. 'Vanaf morgen komt mama elke dag om half zes naar huis zodat we samen je huiswerk kunnen maken.'
Ik denk dat het me tot nu toe twee keer is gelukt. En neen, dat ligt niet aan een veeleisende baas die me te lang aan mijn Brusselse bureau kluistert. En ook niet aan een bruisend sociaal leven dat elke avond een afzakkertje in een of ander café inhoudt. En zelfs niet aan een clandestien lief dat ik elke avond tref voor een passioneel half uurtje - zoals mijn liefste onlangs argwanend opperde. De enige schuldige is -alweer - de NMBS.
Op 10 dagen tijd heb ik in totaal bijna 5 (!) uren vertraging opgelopen, dat komt dus nog eens bovenop de gewone reistijd (2 à 2,5 uren per dag) die ik dagelijks afleg. Een brief naar de ombudsman heeft geen zin want dan krijg je gewoon een nietszeggend standaardantwoord terug. Ik hou nu een compensatieformulier bij. Niet dat je daar echt iets bij wint maar als je op zes maanden tijd minstens 10 vertragingen van 30 minuten of 20 vertragingen van 15 minuten hebt, krijg je dan een tegemoetkoming in je elektronische portefeuille - waarmee je dan treintickets kan kopen. Hahaha, de ironie.
Doet me terugdenken aan een statement dat een tijdje geleden in de media te lezen was: de NMBS heeft een hekel aan de reizigers - nou, dat is dan geheel wederzijds!
Kleine besparingstip: boek http://www.railtime.be/ maar op want de informatie klopt meestal toch niet. Net voor ik vertrek op het werk zijn er nauwelijks vertragingen aangekondigd maar als ik 5 minuten later het station binnenstap, staat het aankondigingsbord zowat volledig in het rood. Het geld dat ze daarmee uitsparen, kunnen ze misschien eens besteden aan een deftige dienstverlening ...
Ik denk dat het me tot nu toe twee keer is gelukt. En neen, dat ligt niet aan een veeleisende baas die me te lang aan mijn Brusselse bureau kluistert. En ook niet aan een bruisend sociaal leven dat elke avond een afzakkertje in een of ander café inhoudt. En zelfs niet aan een clandestien lief dat ik elke avond tref voor een passioneel half uurtje - zoals mijn liefste onlangs argwanend opperde. De enige schuldige is -alweer - de NMBS.
Op 10 dagen tijd heb ik in totaal bijna 5 (!) uren vertraging opgelopen, dat komt dus nog eens bovenop de gewone reistijd (2 à 2,5 uren per dag) die ik dagelijks afleg. Een brief naar de ombudsman heeft geen zin want dan krijg je gewoon een nietszeggend standaardantwoord terug. Ik hou nu een compensatieformulier bij. Niet dat je daar echt iets bij wint maar als je op zes maanden tijd minstens 10 vertragingen van 30 minuten of 20 vertragingen van 15 minuten hebt, krijg je dan een tegemoetkoming in je elektronische portefeuille - waarmee je dan treintickets kan kopen. Hahaha, de ironie.
Doet me terugdenken aan een statement dat een tijdje geleden in de media te lezen was: de NMBS heeft een hekel aan de reizigers - nou, dat is dan geheel wederzijds!
Kleine besparingstip: boek http://www.railtime.be/ maar op want de informatie klopt meestal toch niet. Net voor ik vertrek op het werk zijn er nauwelijks vertragingen aangekondigd maar als ik 5 minuten later het station binnenstap, staat het aankondigingsbord zowat volledig in het rood. Het geld dat ze daarmee uitsparen, kunnen ze misschien eens besteden aan een deftige dienstverlening ...
Reacties