Wegen en meten ...

Dochterlief mocht deze week op appél bij de kinderarts. Dat was maar een formaliteit want ziek zijn is niet aan haar besteed. En ook nu slaagde ze weer met vlag en wimpel. Ze legt intussen ongeveer 11,3 kilo in de schaal en meet ongeveer 86 cm. Voor zover die metingen kloppen want dochterlief stribbelde zwaar tegen en had geen zin om in haar blootje voor een dokter te staan, laat staan om zich te laten wegen of meten. Maar bij benadering zijn dat dus haar waarden. Uit nieuwsgierigheid nam ik er even het boekje van zoonlief bij. Die woog bijna 15 kilo en mat 92 cm rond zijn tweede verjaardag.

Er bestaat een formule waarmee je de uiteindelijke lengte van je zoon of dochter kunt voorspellen. Voor een jongen is dat: (grootte vader + grootte moeder + 13) : 2 + 3. Voor een meisje: (grootte vader + grootte moeder - 13) : 2 + 3. Bij de lengte van de ouders gaat dertien centimeter bij of af omdat jongens gemiddeld dertien centimeter langer worden dan meisjes. De drie centimeter die aan het eind wordt opgeteld, staat voor het verschil tussen de generaties: elke generatie is gemiddeld drie centimeter langer dan de vorige. Dat komt bij ons neer op een zoon van 179,5 cm en een dochter van 166,5 cm.

Elders heb ik dan weer gelezen dat je de grootte van je tweejarige moet verdubbelen en dat je zo de vermoedelijke grootte van je volwassen kind verkrijgt. Voor zoonlief zou dat 184 cm betekenen en voor dochterlief  172 cm.

Voor de liefhebbers is er ook nog een derde formule (van Havlicek):
Voor jongens: (lengte vader + lengte moeder) x 1,08, gedeeld door 2 (zoonlief: 183,6 cm)
Voor meisjes: (lengte vader x 0,923) + lengte moeder, gedeeld door 2 (dochterlief: 163 cm)

In elk geval ziet het er dus naar uit dat ik over pakweg 20 jaar naar beiden zal mogen opkijken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...