Terrible / joyfull 2

Dochterlief geeft ons soms een voorproefje van wat ons te wachten staat bij haar terrible two-fase. Dat blijken vooral emmers krokodillentranen en huilerige smeekbeden (mama/papa, toeoeoeoeoeoe!) te zijn. Een lachertje dus na onze belevenissen met haar mannelijke voorganger. Die kreeg namelijk gigantische woede-uitbarstingen (inclusief headbangen op vloeren en kastdeuren) die we enkel konden bedaren door hem in de autostoel te wringen en onvermoeid rond te rijden totdat hij was gekalmeerd. In die periode hebben we gewoon stalen arm-, been- en borstspieren gekweekt dus een pruilend lichtgewichtje is geen enkele uitdaging meer. Helaas voor haar werkt haar tegenoffensief dan ook eerder op onze lachspieren.

Zo'n stampvoetend 'kaboutertje smal' is blijkbaar moeilijk ernstig te nemen. Vooral omdat ze geen 'bokkertje' is. Als ze boos is, kunnen we haar meestal snel weer opvrolijken door haar wat te kriebelen of aan te halen. Bij zoonlief zochten we maar beter dekking totdat de donderwolken waren weggetrokken want hij kon urenlang razen, zeker als we het nog maar in ons hoofd haalden om hem aan te spreken.

En zo stevent dochterlief af op haar tweede jaargang. Met een steeds rijkere woordenschat, een steeds groter arsenaal aan deugnieterij en een nog steeds onuitputtelijke voorraad aan zoenen en knuffels.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...