Een diamanten zoon ...

Ik kan het niet genoeg herhalen : zoonlief heeft een diamanten persoonlijkheid. Beter nog : de materie die qua hardheid, onbuigzaamheid en alombestendigheid vergelijkbaar is met zijn karakter, moet nog worden ontwikkeld. Ik wens de leerkrachten en bazen die hem later nog voorgeschoteld krijgen veel geduld en wijsheid toe want ook zij zullen waarschijnlijk hun tanden stuk bijten op zijn wilskracht.

Soms ontaardt de omgang met zoonlief in een titanenstrijd want er is nog wel wat schaafwerk om hem voor te bereiden op de grote wereld daarbuiten. Maar elke milligram ouderlijk gezag die we proberen uitoefenen, moeten we bijna constant bevechten en bewaken. Het durft dan ook nogal eens stuiven in ons Bollewerk als zoonlief zijn zinnen op iets heeft gezet en wij niet willen plooien, of als wij hem iets willen laten doen waar hij geen zin in heeft. Maak je borst maar nat !

Anderzijds wil ik niet te hard ingaan tegen zijn persoonlijkheid want ik zie er ook de voordelen van in, voor hem zelf dan toch. Opmerkingen glijden langs hem heen. Hij blijft oostindisch doof voor bevelen die hem niet bevallen. Met zijn steenbok-zon, leeuw-ascendant en stier-maan (zo hoor ik astrologen toch steeds het fenomeen van zijn karaktersterkte verklaren) graaft hij zijn hielen permanent diep in de grond om alles te trotseren dat op hem afkomt en geen duimbreed af te wijken van zijn voorgenomen pad. En dat lijkt me niet slecht als hij later met mensen of situaties wordt geconfronteerd die niet meteen gunstig voor hem zijn.

Hij is zo flexibel als een brok graniet en aangezien hij een grote aangeboren wijsheid in zich heeft, stelt dat me gerust want hij zal zich niet wegcijferen om in de gunst van iemand te komen - hij zal opkomen voor zichzelf en voor zijn belangen. Ik hoop werkelijk dat niemand hem ooit zal breken maar dat hij tegelijk een open hart vol meevoelen ontwikkelt zodat hij zich beter bewust is van de gevoelens en noden van andere mensen en daar tot op zekere hoogte rekening mee leert houden.

Dat beschouw ik dan ook vooral mijn - ouderlijke - taak : de scherpe kantjes van zijn halsstarrigheid wegschaven zodat hij iets beter hanteerbaar en verteerbaar wordt voor de buitenwereld maar toch zijn ware aard zoveel mogelijk respecteren want daar hangen zoveel eigenschappen aan vast die hem uniek maken : zijn goedheid, zijn vrolijkheid, zijn optimisme, zijn openheid ... Hij mag vol deugnieterij zitten maar er schuilt geen greintje slechtheid in hem. Hij bezit dus niet enkel de hardheid van een diamant, maar ook de schoonheid, de helderheid en de puurheid ... 22 kilo ruwe diamant - onbetaalbaar is hij dus ook !