Rust roest ...

Het thuisfront spant 's nachts weer duchtig samen. Dochterlief zorgt voor het nachtelijk entertainment (sinds ze kan stappen, slaapt ze heel onrustig). De ingewanden van zoonlief maken ons dan weer élke ochtend klokslag 6.30 uur wakker want dan moet meneer naar het toilet - niet voor een plasje maar meteen voor een grote hoop. De ochtendstond heeft hier dus absoluut geen goud in de mond ...

Gisteravond sleepte ik me dan ook met bijna meetbare tegenzin naar de zumbales. Geen zin want vééééééééééééél te moe. Enkel zin om onder een berg warme dekens te kruipen en 100 jaar te slapen. Er zijn er zo nog ... Maar aangezien ik volgende week wegens werkverplichtingen al niet kan gaan, wou ik toch geen forfait geven. Zumba dus.

Een uur later blaakte ik terug van levenslust en kon ik de wereld weer aan. Ik ben dus zwaar fan. Leuke muziek, intensieve pasjes, puike lesgeefster. Mijn kleren kan ik nadien uitwringen en ik heb dan razende honger maar het doet o zo deugd.

Wat lopen betreft, staat les 24 intussen klaar op de mp3 (sessies van 20 en 10 minuten lopen). Dat is voor morgen ! Vandaag nog wat nagenieten van mijn zumbales ...

Beweeglijke zwaai,

Linneke

Reacties

Martha zei…
ja bewegen geeft energie! sterkte met je koters...

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...