Drempelkindje, één jaar later
Net één jaar geleden sloot ik mijn drempelkindje-blog af met een hoopvolle boodschap aan mijn toen nog ongeboren dochter. Tijd dus voor een vleugje nostalgie ...
Liefste kleintje,
We zijn aan het einde gekomen van het eerste deel van ons verhaal, Drempelkindje. 9 maanden – 39 weken lang - heb je vertoefd in mijn buik en heb ik geprobeerd je het beste mee te geven van mezelf door goed op mijn voeding te letten, voldoende te rusten en me regelmatig te laten onderzoeken. En je deed het schitterend. Week na week, dag na dag, groeide je en ontwikkelde je tot de baby die je nu bent en klaar is voor de grote wereld daarbuiten.
Ik wens je een prachtig leven toe, kleintje. Vol liefde, warmte, vriendschap, geluk, gezondheid, vreugde. Ik zal je helaas niet voor alle pijn en verdriet kunnen sparen maar in dat geval zal je hopelijk steeds kunnen rekenen op de oprechte steun en warme troost van je familie en vrienden. Zoek je weg, wees jezelf en vind het geluk ; dat alles wens ik je toe met elke vezel van mijn lichaam en geest aan de vooravond van je geboorte.
Ik kan je alvast verzekeren dat je een superpapa en een broertje uit de duizend hebt. Als start in het leven kan dat tellen!
Tot morgen, kleintje. Ik kijk er al naar uit om je te ontmoeten en voor het eerst in mijn armen te mogen houden …
En de realiteit blijkt sindsdien nog zoveel mooier dan de droom ...
Hopeloos verliefde zwaai,
Linneke
Liefste kleintje,
We zijn aan het einde gekomen van het eerste deel van ons verhaal, Drempelkindje. 9 maanden – 39 weken lang - heb je vertoefd in mijn buik en heb ik geprobeerd je het beste mee te geven van mezelf door goed op mijn voeding te letten, voldoende te rusten en me regelmatig te laten onderzoeken. En je deed het schitterend. Week na week, dag na dag, groeide je en ontwikkelde je tot de baby die je nu bent en klaar is voor de grote wereld daarbuiten.
Ik wens je een prachtig leven toe, kleintje. Vol liefde, warmte, vriendschap, geluk, gezondheid, vreugde. Ik zal je helaas niet voor alle pijn en verdriet kunnen sparen maar in dat geval zal je hopelijk steeds kunnen rekenen op de oprechte steun en warme troost van je familie en vrienden. Zoek je weg, wees jezelf en vind het geluk ; dat alles wens ik je toe met elke vezel van mijn lichaam en geest aan de vooravond van je geboorte.
Ik kan je alvast verzekeren dat je een superpapa en een broertje uit de duizend hebt. Als start in het leven kan dat tellen!
Tot morgen, kleintje. Ik kijk er al naar uit om je te ontmoeten en voor het eerst in mijn armen te mogen houden …
En de realiteit blijkt sindsdien nog zoveel mooier dan de droom ...
Hopeloos verliefde zwaai,
Linneke
Reacties