IQ dipje ...
Ondergetekende is er weer eens in geslaagd om twijfel te zaaien over haar IQ. Gisteravond ben ik namelijk stomweg op de verkeerde trein gestapt. Ik was een smsje aan het schrijven en stapte op automatische piloot op de eerste trein die voor mijn verstrooide neus stopte. Pas toen de deuren al dicht waren, viel me op dat er toch verdacht weinig volk op de trein zat, en dat die blijkbaar een andere route dan gewoonlijk nam ... Oeps!
En als we iets fout doen, doen we het natuurlijk meteen goed. Want het was geen stoptrein waaruit ik vijf minuten later kon ontsnappen, het was meteen een trein direct naar Leuven ... Een half uur op hete kolen, dan in Leuven op zoek naar de snelste manier om in Dendermonde te geraken. Bleek gewoon de trein terug naar Brussel te zijn dus een half uur terug en dan een boemeltrein naar Dendermonde. Ik kwam er uiteindelijk aan om 19.25 uur i.p.v. 18.00 uur.
En dan mocht mijn liefste ook nog eens opdraven met de kroost in de wagen want als ik ook nog eens de trein van Dendermonde naar Schoonaarde had moeten nemen, was ik nog lang niet thuis ... Dochterlief brulde de hele weg de longen uit haar lijfje want ze scheurde van de honger en zoonlief wist me de hele weg onder de neus te wrijven dat 'mama de verkeerde trein had genomen he'. Vanmorgen bleef zijn plaat nog altijd hangen dus ik vrees dat ik die flater zal mogen horen tot het einde van mijn dagen.
Eén ding is zeker, dit zal me niet vlug meer overkomen - al is het maar door het gigantische schuldgevoel omdat dochterlief zoveel honger heeft moeten lijden ...
Beschaamde zwaai,
Linneke
En als we iets fout doen, doen we het natuurlijk meteen goed. Want het was geen stoptrein waaruit ik vijf minuten later kon ontsnappen, het was meteen een trein direct naar Leuven ... Een half uur op hete kolen, dan in Leuven op zoek naar de snelste manier om in Dendermonde te geraken. Bleek gewoon de trein terug naar Brussel te zijn dus een half uur terug en dan een boemeltrein naar Dendermonde. Ik kwam er uiteindelijk aan om 19.25 uur i.p.v. 18.00 uur.
En dan mocht mijn liefste ook nog eens opdraven met de kroost in de wagen want als ik ook nog eens de trein van Dendermonde naar Schoonaarde had moeten nemen, was ik nog lang niet thuis ... Dochterlief brulde de hele weg de longen uit haar lijfje want ze scheurde van de honger en zoonlief wist me de hele weg onder de neus te wrijven dat 'mama de verkeerde trein had genomen he'. Vanmorgen bleef zijn plaat nog altijd hangen dus ik vrees dat ik die flater zal mogen horen tot het einde van mijn dagen.
Eén ding is zeker, dit zal me niet vlug meer overkomen - al is het maar door het gigantische schuldgevoel omdat dochterlief zoveel honger heeft moeten lijden ...
Beschaamde zwaai,
Linneke
Reacties
Op het moment dat het je overkomt is het zooo vervelend maar later kun je er om lachen en kun je ons, jouw publiek, er ook nog mee vermaken. We hebben allemaal wel van dit soort momentjes, niets menselijks is ons vreemd tenslotte ;-)