Vakantie ...

Mijn vader is sinds woensdag een nieuwe pacemaker rijker. Hopelijk zijn de periodes van flauwtes nu weer achter de rug en krijgt hij terug wat meer energie. Hij kreeg meteen ook een scheepslading antibiotica toegediend want vorige keren had hij steeds af te rekenen met onverklaarbare complicaties die grotendeels te wijten waren aan een of andere ziekenhuisbacterie. Maar voorlopig lijkt hij ditmaal zonder verwikkelingen het ziekenhuis te hebben verlaten.

De krokusvakantie is intussen ook gestart maar ditmaal betekent dat geen vakantie voor mij. Mijn liefste is wel een paar dagen thuis (economische werkloosheid). Maar aangezien hij zijn handen vol heeft met onze slaapkamer, blijven de kindjes niet thuis. Dochterlief gaat gewoon naar de onthaalmoeder en zoonlief mag mee met mij want op het werk is kinderopvang voorzien. Zo kan hij meteen eens de nomade in zijn moeder aan het werk zien.

Ik ben best benieuwd hoe het zal verlopen. Hopelijk beleeft hij er een fijne tijd. Over de middag gaan we samen een hapje eten dus dan weet ik meteen hoe leuk hij het vindt. Maar eerst nog wat genieten van een brokje weekend ...

Zondagse zwaai,

Linneke