Boeken en tanden en zo ...

Onze gemeente neemt deel aan het project Boekbabys. Dat betekent dat alle babies van zes maanden oud een boekenpakket krijgen. Als rasechte boekenwurm wil ik natuurlijk niet liever dan de boekenliefde met de paplepel aan mijn kinderen meegeven. Hiervoor moet ik wel langsgaan bij het consultatiebureau van Kind&Gezin. Benieuwd of ik daar nog welkom ben want na het eerste prikje van dochterlief hebben ze me daar niet meer gezien. De dienstdoende arts heeft toen zo slecht geprikt dat dochterlief haar billetjes twee weken lang pijnlijk waren. Sindsdien ga ik enkel nog naar de kinderarts.

Dat toont nog eens aan hoe anders je omgaat met een tweede kind dan met een eerste. Bij zoonlief keek ik steeds uit naar de consultaties en werd zijn babyboekje heel nauwkeurig bijgehouden. Na elke weging kreeg zowat iedereen een sms met zijn gewicht en grootte. Het verschijnen van zijn eerste tandjes stond net niet als een grote annonce in de Streekkrant. En de verpleegster werd overstelpt met vragen over voeding, slapen, verzorging ...

Bij dochterlief gaat het heel anders. Ik heb geleerd dat kinderen geen exacte wetenschap zijn en dat ik dus best leer leven met vragen. Bij benadering ken ik haar gewicht (rond de 8,2 kilo). Haar grootte schat ik aan de hand van haar kleding (68 cm), al kan ik er hier wel een paar cm naast zitten. Oh ja, en haar twee eerste (onder)tandjes zijn halfweg januari tevoorschijn gekomen.

Maar vergis je niet, ik vind haar minstens even goddelijk en aanbiddelijk en fascinerend als zoonlief in zijn babytijd.

Moederlijke zwaai,

Linneke

Reacties

lies zei…
Wat een goed initiatief, die boekbaby-pakketten. Zou in elke stad mogen ingevoerd worden! Ella is nu al dol op haar boeken, hopelijk blijft dat zo :)
Martha zei…
tjonge wat groeien ze toch hard. Heb je ooit zelf nog een babyboekje gemaakt met je digitale foto's en teksten van je 'drempelkindjesblog'?

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...