De nachten ...

Hoe zit het met de nachten, wordt me veel gevraagd. Veelal door mensen die weten dat zoonlief maar liefst 3,5 jaar heeft gewacht om door te slapen. We waren dan ook als de dood dat ook dochterlief die weg zou opgaan.

Maar het ziet ernaar uit dat zij zich s nachts toch iets keuriger zal gedragen. Regelmatig slaapt ze al eens vijf uren en soms zelfs eens zes uren door. Er zijn weliswaar ook nachten dat ik elke twee, drie uren uit bed mag maar ik heb er alle vertrouwen in dat ze op termijn een gezonder slaappatroon zal ontwikkelen - gezonder voor zowel haar als mij - dan haar grote broer.

De marathonvoedingen s nachts lijken gelukkig voorbij: nu kan ik na maximum een uurtje meestal het licht weer uitknippen. En dat vind ik al een hele vooruitgang. Ze mag dus nog even blijven!

Ochtendlijke zwaai,

Linneke

Reacties

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...