Borstvoeding ...

Wat zijn zoal de gekste plaatsen waar ik tot nu toe de borst heb gegeven aan dochterlief:

- op een krukje naast het bad met een spetterende zoonlief erin
- tussen de roetsjbaan en de cafetaria in Plopsaland
- tussen de apen en de olifanten in de zoo

En ik vermoed dat er nog wel een paar ongewone plaatsen zullen volgen ... Het is niet altijd evident om een discreet plaatsje te vinden maar met een doek over de schouder gedrapeerd moet de goegemeente zich niet geshoqueerd voelen bij zoveel uiterlijk vertoon van blote borsten.

Borstvoeding geven is nu wel lichtelijk anders dan bij zoonlief. Bij zoonlief gebeurde dat in bijna heilige stilte en steeds in alle rust en vrede. Dat is nu enkel het geval s nachts als zoonlief slaapt want overdag produceert hij zoveel decibel dat er van een vreedzame borstmaaltijd niet veel in huis komt. Gelukkig lijkt ze zich daar niet zoveel van aan te trekken. Helaas kiest hij meestal ook net die momenten uit om voor mijn neus kattenkwaad uit te halen zodat ik ook al eens de registers moet opentrekken. Dat bevalt haar veel minder.

De borstvoeding loopt nu wel ietsje moeizamer -vooral s avonds is het soms problematisch om nog genoeg te hebben - maar dat was me ook voorspeld. Je bent drukker bezig door die grotere belhamel en dus meer vermoeid waardoor je productie terugloopt. Ik heb al een paar keer geprobeerd om nog een flesje afgekolfde melk te geven op de momenten dat ik echt nog te weinig heb maar dat weigert ze pertinent. Ze wacht liever - weliswaar krijsend - een half uur op een vers scheutje borstvoeding dan uit een fles te drinken.

Leuk is dan weer dat ze me begint te herkennen. Als ze me ziet verschijnen boven haar parkwieg, begint ze veelal te glimlachen en te trappelen met haar beentjes - waarschijnlijk vooral dankzij mijn rol als voedselbron maar mijn moederego is er toch telkens weer door gestreeld ... :-)

Rondborstige zwaai,

Linneke