Summer time ...
Dochterlief mocht gisteren - vier weken na haar geboorte - op controle bij de kinderarts in het ziekenhuis. Verdict: exact één kilo boven haar geboortegewicht en 5 cm gegroeid. Ons dametje doet het dus uitstekend. Eten kan ze alvast als de beste. Inslapen is het grootste probleem, dat lijkt haar enkel te lukken op de arm, in de draagdoek of de auto. Maar eens ze slaapt, is ze een echte marmot.
Vannacht heeft ze trouwens voor het eerst iets meer dan 5 uren doorgeslapen. Ik moest haar wel van ongeveer 22 u tot middernacht constant aan de borst houden (het beruchte clustereten) maar nadien respecteerde ze mijn nachtrust tot iets over 5 uur. Chapeau indeed. En zoonlief bleef ook keurig doorslapen dus die vijf uren waren echte, ongestoorde nachtrust. Zo mogen ze gerust nog verder doen, al mag het natuurlijk ook nog uitbreiden naar zes, zeven en misschien zelfs acht uren ... Maar laat ik niet te hard van stapel lopen, het was al een maand geleden dat ik nog eens vijf uren op een nacht heb geslapen - laat staan aan één stuk door.
De eerste week vakantie van zoonlief zit er bij deze bijna op. Had hij vorig jaar nog genoeg aan zijn moeder alleen en was ik de ultieme bron van vermaak, dit jaar ben ik zwaar van mijn troon gestoten want tijd met mij alleen (en Lenca in de coulissen) vindt hij maar saai en goed voor hoogstens een uurtje. Andere kinderen wil hij om te spelen. En dus maakt mama afspraken met andere mama's om het gebroed afwisselend bij elkaar te laten spelen.
Op het sollicitatiefront is het nogal rustig. Weinig tijd om jobsites af te schuimen en selectiegesprekken te plannen. Moet ik dochterlief trouwens nog leren van het flesje te drinken want anders moet ik haar meenemen voor proeven en gesprekken - dat zou me vast niet in dank worden afgenomen. De borstkolf is dus weer vanonder het stof geblazen. Een eerste poging gisteren tot het geven van een flesje is falikant gestrand op een hysterische baby die daarna op de borst aanviel alsof ze eeuwen geen eten had gekregen. Mijn huidhongerige baby heeft dus nog veel te leren op het pad naar zelfstandigheid ...
Kolvende zwaai,
Linneke
Vannacht heeft ze trouwens voor het eerst iets meer dan 5 uren doorgeslapen. Ik moest haar wel van ongeveer 22 u tot middernacht constant aan de borst houden (het beruchte clustereten) maar nadien respecteerde ze mijn nachtrust tot iets over 5 uur. Chapeau indeed. En zoonlief bleef ook keurig doorslapen dus die vijf uren waren echte, ongestoorde nachtrust. Zo mogen ze gerust nog verder doen, al mag het natuurlijk ook nog uitbreiden naar zes, zeven en misschien zelfs acht uren ... Maar laat ik niet te hard van stapel lopen, het was al een maand geleden dat ik nog eens vijf uren op een nacht heb geslapen - laat staan aan één stuk door.
De eerste week vakantie van zoonlief zit er bij deze bijna op. Had hij vorig jaar nog genoeg aan zijn moeder alleen en was ik de ultieme bron van vermaak, dit jaar ben ik zwaar van mijn troon gestoten want tijd met mij alleen (en Lenca in de coulissen) vindt hij maar saai en goed voor hoogstens een uurtje. Andere kinderen wil hij om te spelen. En dus maakt mama afspraken met andere mama's om het gebroed afwisselend bij elkaar te laten spelen.
Op het sollicitatiefront is het nogal rustig. Weinig tijd om jobsites af te schuimen en selectiegesprekken te plannen. Moet ik dochterlief trouwens nog leren van het flesje te drinken want anders moet ik haar meenemen voor proeven en gesprekken - dat zou me vast niet in dank worden afgenomen. De borstkolf is dus weer vanonder het stof geblazen. Een eerste poging gisteren tot het geven van een flesje is falikant gestrand op een hysterische baby die daarna op de borst aanviel alsof ze eeuwen geen eten had gekregen. Mijn huidhongerige baby heeft dus nog veel te leren op het pad naar zelfstandigheid ...
Kolvende zwaai,
Linneke
Reacties