Intussen zijn we een week thuis. Ik was vergeten hoe de tijd vliegt met zo'n kleintje. Soms lijkt het alsof ik de hele dag in de weer ben met verversen en eten geven. En zo zijn er nog wel een paar dingen die je vergeet, totdat je eraan wordt herinnerd ...

Hoe het is om borstvoeding te geven bv. In de brochures staat kleurrijk uitgelegd hoe de baby bij borstvoeding de tepelhof masseert om zo de toeschietreflex te verkrijgen. Maar in de praktijk blijkt dat je die 'massage' met een serieuze korrel zout mag nemen, tenzij je een pletwals tussen twee molenstenen als massage wilt bestempelen. Ouch ! :-)

Wat je ook vergeet, zijn de zogenaamde regeldagen waarbij de baby zowat om het kwartier aan de borst wil om zo de productie op te drijven. Dat betekent dan wel dat je zowat de godganse dag met je trui omhoog door het huis beent ...

Maar we zouden haar voor geen geld ter wereld meer kunnen missen. Ook zoonlief heeft beslist dat we haar een tijdje zullen houden. Hij neemt zijn rol als grote broer heel serieus en haalt me overal vandaan - douche, wc ... - zodra ze een kik geeft.

Overmorgen moet mijn liefste weer aan het werk en begint de echte uitdaging. Benieuwd of ik erin slaag om zoonlief tijdig op school te krijgen als zijn zusje net dan n marathonvoeding eist.

Reacties

Anoniem zei…
Geniet er zoveel mogelijk van! En af en toe wat bijslapen zal ook deugd doen :) 't Is een schatjes op foto alleszins :)
Martha zei…
Haha, wat heb je dat weer heerlijk plastisch beschreven, ik zie zowaar voor me hoe je met je trui omhoog, kind aan de borst houdend door het huis kuiert :-)
Heerlijke foto trouwens!

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...