Test test, één twee drie ...
Ik ben voorzichtig aan het solliciteren, met als motivatie: you never know ... En wat raad je: volgende week mag ik naar mijn eerste sollicitatiegesprek !
Ik zal er vast een onuitwisbare indruk nalaten met mijn megabuik want Drempelkindje zit helemaal vooraan zodat ik een toeter van een buik heb. Als ik een winkel binnenstap, zie ik de bedienden al ijlings naar een teiltje en dweil tasten ... :-)
Hopelijk kamp ik die dag niet net met een dramatische opstoot van zwangerschapsdementie en kan ik toch nog enig professionalisme uitstralen, ondanks mijn moeke-afmetingen ... Duimen dus voor me!
Al heb ik te maken met gemengde gevoelens. Ik zou vreselijk blij zijn de job te hebben want dat betekent dat ik geen dag werkloos ben én het lijkt me best een interessante job met veel verantwoordelijkheid. Maar anderzijds had ik graag iets meer tijd gehad voor borstvoeding en voor Drempelkindje zelf natuurlijk. Die eerste maanden zijn zo belangrijk en eens weer voltijds aan het werk, zit je meteen weer in een dolle mallemolen van werk, huishouden, kinderen ... Ik was niet voor niets zinnens om ouderschapsverlof te nemen en pas na Nieuwjaar weer aan de slag te gaan. Die tijd krijg je nooit meer terug en een goeie start is zo belangrijk voor elk kind ...
Maar ik kan moeilijk een job laten liggen. Al pieker ik er maar niet te veel over. Eerst maar eens afwachten of ze me effectief willen want enkel een uitnodiging voor een gesprek wil natuurlijk nog niet veel zeggen ...
Benieuwde zwaai,
Linneke
Ik zal er vast een onuitwisbare indruk nalaten met mijn megabuik want Drempelkindje zit helemaal vooraan zodat ik een toeter van een buik heb. Als ik een winkel binnenstap, zie ik de bedienden al ijlings naar een teiltje en dweil tasten ... :-)
Hopelijk kamp ik die dag niet net met een dramatische opstoot van zwangerschapsdementie en kan ik toch nog enig professionalisme uitstralen, ondanks mijn moeke-afmetingen ... Duimen dus voor me!
Al heb ik te maken met gemengde gevoelens. Ik zou vreselijk blij zijn de job te hebben want dat betekent dat ik geen dag werkloos ben én het lijkt me best een interessante job met veel verantwoordelijkheid. Maar anderzijds had ik graag iets meer tijd gehad voor borstvoeding en voor Drempelkindje zelf natuurlijk. Die eerste maanden zijn zo belangrijk en eens weer voltijds aan het werk, zit je meteen weer in een dolle mallemolen van werk, huishouden, kinderen ... Ik was niet voor niets zinnens om ouderschapsverlof te nemen en pas na Nieuwjaar weer aan de slag te gaan. Die tijd krijg je nooit meer terug en een goeie start is zo belangrijk voor elk kind ...
Maar ik kan moeilijk een job laten liggen. Al pieker ik er maar niet te veel over. Eerst maar eens afwachten of ze me effectief willen want enkel een uitnodiging voor een gesprek wil natuurlijk nog niet veel zeggen ...
Benieuwde zwaai,
Linneke
Reacties
;-)