Jij mijn schatteke ...
Vanochtend 5.50 uur in ons Bollewerk. Zoonlief was wakker en mocht dus nog even bij ons in bed. In de ijdele hoop dat hij nog een 10-tal minuten rustig zou blijven liggen genieten van de warmte en het gezelschap, en wij dus nog even tijd hebben om rustig afscheid te nemen van zoete dromen en ons mentaal voor te bereiden op een nieuwe dag. Maar we weten natuurlijk beter dan dat ; onze jongen leeft nu eenmaal tegen turbosnelheid en zodra zijn ogen open gaan, komt zijn hele wereld met gierende banden stante pede op topsnelheid totdat hij twaalf uur later uitgeput de ogen weer sluit ...
Een ochtendhumeur kent hij alvast niet. Hij begon meteen te zingen in ons bed, doorspekt met korte oprispingen van zelfreflectie:
- Ikke mooi liedje zingen, he mama!
Dat konden we uiteraard enkel beamen.
Terwijl hij neuriënd en zingend rondkroop in ons bed, er nauwgezet voor zorgend dat we zeker wakker zouden blijven, kroop hij plots even dicht tegen me aan.
- Jij mijn schatteke!
Besloot hij warmhartig.
Om daarna meteen weer als een duracelkonijn op speed overeind te krabbelen en ons meedogenloos uit bed te jagen. Het ontwaken had nu lang genoeg geduurd, hij wou naar beneden!
Of hoe mooi het leven soms toch kan zijn om 6.00 uur 's morgens ...
Wakkere zwaai,
Linneke
Een ochtendhumeur kent hij alvast niet. Hij begon meteen te zingen in ons bed, doorspekt met korte oprispingen van zelfreflectie:
- Ikke mooi liedje zingen, he mama!
Dat konden we uiteraard enkel beamen.
Terwijl hij neuriënd en zingend rondkroop in ons bed, er nauwgezet voor zorgend dat we zeker wakker zouden blijven, kroop hij plots even dicht tegen me aan.
- Jij mijn schatteke!
Besloot hij warmhartig.
Om daarna meteen weer als een duracelkonijn op speed overeind te krabbelen en ons meedogenloos uit bed te jagen. Het ontwaken had nu lang genoeg geduurd, hij wou naar beneden!
Of hoe mooi het leven soms toch kan zijn om 6.00 uur 's morgens ...
Wakkere zwaai,
Linneke
Reacties