Sint-Maarten

Zoonlief heeft het voorbije weekend voor het eerst echt bewust Sint-Maarten gevierd. Hij kan zich nog weinig voorstellen bij de betekenis en historiek van die goede heilige man maar dat er cadeautjes - en snoepgoed - waren, dat heeft hij heel goed en vooral heel snel begrepen!

De spits werd zaterdagavond afgebeten met het bezoek van zijn peter en neefje. De Sint had voor het kindergrut (en hun papa's) een torenkraan op afstandsbediening (met de obligate lichtjes, geluiden enz.) gebracht. Het manvolk was natuurlijk zwaar in de wolken en met geen stokken meer van het speelgoed weg te krijgen.

Zondag kwam er een vervolg bij oma. Ik had zoonlief onderweg al toevertrouwd dat de Sint misschien ook bij oma en meter was langs geweest, waarop hij met kordate tred het huis binnenstormde en alle beleefdheidsregels aan zijn laarzen lapte met de openingsvraag: "cadeautje!?"... Nog een geluk dat dergelijke uitlatingen uit de mond van een bijna 3-jarige vooral nog schattig en innemend klinken. Over pakweg tien jaar hadden we hem vast wandelen gestuurd ... :-)

Heilige zwaai,

Linneke

Reacties

Martha zei…
Hee, Sint Maarten laat bij ons geen cadeautjes achter hoor, sterker nog, wij moeten snoepjes geven...

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...