Deze ochtend...

Vanochtend, net voor het aankleden van zoonlief.
ik: 'Zoonlief, moet je nog eens plassen?'
hij: 'Neen.'

Kleertjes aan. Boekentas en handtas in de auto. Héhé, we zijn eens mooi op tijd buiten geraakt. Denk ik met een denkbeeldig schouderklopje aan mezelf voor mijn fenomenale organisatievermogen. Ik wil zoonlief oppakken en hem in de autostoel zetten als ik een grote plas onder zijn voeten opmerk.

hij: 'Mama, ikke pipi gedaan'
ik: sakkerend naar binnen met een peuter zich van geen kwaad bewust, kleren uit, potje op, natte kleren in de wasmand, verse kleren halen... Dan wil ik hem van zijn potje halen maar zoonlief stribbelt tegen.

hij: 'Ikke kaka doen!'
ik: vlieg met veel moeite net niet in de gordijnen en wacht ongeduldig totdat zoonlief zijn 'hoopje' heeft geproduceerd. Net geen tien minuten kost 'het' hem... Tik tak, tik tak...

Potje legen, kleertjes aan. Hup in de auto, hup naar school, hup naar het werk... Ik haat stressochtenden!

Gehaaste zwaai,

Linneke

Reacties

Martha zei…
Wat een voorbeeldige zoon, kaka doen op het potje ;-)
Linneke zei…
Ja, vond ik ook wel. Ik heb vanochtend dan ook een surrealistische mix van boosheid, aanmoediging, prijzen en ongeduld vertoond. :-)
Anoniem zei…
Ik zie het plaatje al helemaal voor mij. Tja, die jongen kon maar aan één ding meer denken hé nadat hij mijn kop gezien heeft....wacht tot zondag...dan zal hij niet meer van zijn potje te slaan zijn.
- de dansschoen

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

De verjaardagsvloek ...

14 juni