Week zeven

Hoog tijd voor een update van mijn loopcapriolen want jullie zijn er na mijn lange stilte terzake vast van overtuigd dat ik mijn loopschoenen al lang aan de wilgen heb gehangen en mijn looptenue over de haag heb gegooid. Niets is minder waar ! Momenteel is week 7 van het programma bezig en het moet gezegd : er wordt gezweet en gehijgd... Ons groepje is intussen al zwaar uitgedund maar we zijn toch nog met een 15-tal moedige doorzetters die twee à drie keer per week met het verstand op nul en de blik op oneindig een strijd met hun (gebrek aan) conditie leveren.

Elke keer ga ik naar de training in de vaste overtuiging dat ik dit keer niet zal meekunnen maar een dik half uur later heb ik dan toch weer een overwinning op mezelf behaald. De ene keer al wat vlotter dan de andere, maar daar zwijgen we verder over. :-) Dus ja, ik ben stiekem toch wel een klein beetje fier op mezelf. Na drie jaar roest vergaren, is deze oude bak toch weer in (slakken)gang gebold.

Gesmeerde zwaai,

Lin

Reacties

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

14 juni

Leren zwijgen ...