De wals van het als
Het zalige weekje zonovergoten vakantie zit er alweer op ! Ik was me gisteravond bij het nagenieten even aan het afvragen of ik dat nu eigenlijk zou willen : een bestaan als huismoeder - een vraag die elke jonge moeder zich waarschijnlijk al eens stelt.
Ik heb werkelijk met volle teugen genoten van mijn dagen met zoonlief maar waarschijnlijk zijn ze vooral zo gekoesterd omdat ik wist dat het maar over een paar dagen ging en ik dus ten volle wou - en kon - genieten van die tijd. Maar als ik zou weten dat ik dag in dag uit thuis zou zitten met mijn potjesheld-in-wording, zou ik waarschijnlijk al vlug hunkerend uit het raam kijken naar de wenkende wereld daarbuiten vol sociale contacten, professionele uitdagingen etc. Dat is helaas een trekje van mij waar ik niet trots op ben : ik geniet te weinig van wat is en durf me soms te verliezen in gedachten aan hoe fijn het andere zou zijn, in de 'wals van het als'. Al besef ik best dat elke levensstijl zijn hoogte- en dieptepunten kent en dat ik nooit onverdeeld gelukkig en vervuld zal zijn.
Maar al bij al was het een zalige tijd : de zon zorgde voor een zomerstemming van jewelste, mijn huis is nog eens gepoetst van onder tot boven (al zag je daar gisteravond al niets meer van), geen stress-toestanden om ons 's ochtends tijdig gewassen en gekleed te krijgen, tijd om uitgebreid te stoeien met en me te laten afbeulen door onze frivole framboos, ... Een boek lezen is helaas nog niet gelukt, ik strand meestal bij de drie pagina's die ik 's avonds in bed kan lezen voordat mijn ogen dicht vallen. En dan te bedenken dat ik vroeger kampte met een chronisch inslaapprobleem - als ze me hadden gezegd dat inslapen geen enkel probleem meer zou zijn zodra je een kind hebt, was ik er vast tien jaar eerder aan begonnen. Jaja, als / dan, zie je wel ! :-)
Een zomers gestemde zwaai,
Linneke
Ik heb werkelijk met volle teugen genoten van mijn dagen met zoonlief maar waarschijnlijk zijn ze vooral zo gekoesterd omdat ik wist dat het maar over een paar dagen ging en ik dus ten volle wou - en kon - genieten van die tijd. Maar als ik zou weten dat ik dag in dag uit thuis zou zitten met mijn potjesheld-in-wording, zou ik waarschijnlijk al vlug hunkerend uit het raam kijken naar de wenkende wereld daarbuiten vol sociale contacten, professionele uitdagingen etc. Dat is helaas een trekje van mij waar ik niet trots op ben : ik geniet te weinig van wat is en durf me soms te verliezen in gedachten aan hoe fijn het andere zou zijn, in de 'wals van het als'. Al besef ik best dat elke levensstijl zijn hoogte- en dieptepunten kent en dat ik nooit onverdeeld gelukkig en vervuld zal zijn.
Maar al bij al was het een zalige tijd : de zon zorgde voor een zomerstemming van jewelste, mijn huis is nog eens gepoetst van onder tot boven (al zag je daar gisteravond al niets meer van), geen stress-toestanden om ons 's ochtends tijdig gewassen en gekleed te krijgen, tijd om uitgebreid te stoeien met en me te laten afbeulen door onze frivole framboos, ... Een boek lezen is helaas nog niet gelukt, ik strand meestal bij de drie pagina's die ik 's avonds in bed kan lezen voordat mijn ogen dicht vallen. En dan te bedenken dat ik vroeger kampte met een chronisch inslaapprobleem - als ze me hadden gezegd dat inslapen geen enkel probleem meer zou zijn zodra je een kind hebt, was ik er vast tien jaar eerder aan begonnen. Jaja, als / dan, zie je wel ! :-)
Een zomers gestemde zwaai,
Linneke
Reacties