Regressie ...
Dochterlief wil weer baby zijn. Correctie: ze IS weer baby. Een flink uit de kluiten gewassen exemplaar dan toch. Dagelijks verschanst ze zich in haar babyrol, eisend dat ik haar een flesje geef, dat we haar voederen, dat ze op onze schoot kan bivakkeren, dat ze wordt rondgedragen en vooral eindeloos wordt gekust en geknuffeld ... Van zindelijkheidstraining is meteen helemaal geen sprake meer want ze had zich niet harder kunnen verzetten als haar potje vol stroom- of prikkeldraad had gehangen.
Ik heb geen verklaring voor deze grote terugval. Misschien schrikt het groeien haar even af en wil ze terug naar de veilige babytijd waarin alles voor haar werd gedaan en zij enkel onze liefde moest ondergaan? Ik wil er niet te hard tegen ingaan omdat ze blijkbaar een gevoel van geborgenheid zoekt, maar anderzijds wil ik haar toch ook stimuleren in haar ontwikkeling. Al ze na Pasen naar school gaat, wordt het stilaan toch tijd dat ze vertrouwd raakt met het potje en terug bereid is om zelfstandig te eten ... Tips of ideeën, iemand?
Ik heb geen verklaring voor deze grote terugval. Misschien schrikt het groeien haar even af en wil ze terug naar de veilige babytijd waarin alles voor haar werd gedaan en zij enkel onze liefde moest ondergaan? Ik wil er niet te hard tegen ingaan omdat ze blijkbaar een gevoel van geborgenheid zoekt, maar anderzijds wil ik haar toch ook stimuleren in haar ontwikkeling. Al ze na Pasen naar school gaat, wordt het stilaan toch tijd dat ze vertrouwd raakt met het potje en terug bereid is om zelfstandig te eten ... Tips of ideeën, iemand?
Reacties
Dat komt allemaal goed, je zal zien :)