De schoolstrijd ...

Zoonlief heeft zijn derde 'eerste schooldag' met glans doorstaan. Dat is ooit nog anders geweest en ook daarna nog. Dit jaar stormde hij door de schoolpoort zonder nog op of om te kijken. Hij had zijn vriendjes gezien en weg was hij ... Zelf stond ik ook heel wat minder gespannen tegenover de start van het nieuwe schooljaar want ik heb hem niet eens zelf naar school gebracht. Mijn liefste was thuis en ik kon dus vroeger aan het werk. Dat zou twee jaar geleden ondenkbaar zijn geweest. Maar hij kent de juf, school en klasgenootjes dus ik verwachtte geen problemen. Volgend jaar voorspel ik heel wat meer zenuwen want dan gaat zoonlief naar het eerste leerjaar en bij die mijlpijl wil ik wel aanwezig zijn.

En het jaar daarna is dochterlief klaar voor haar allereerste schooldag. Pfff, ik mag er nog niet aan denken ! Vanmorgen nam ik haar eens mee naar school om broerlief uit te zwaaien maar ze was compleet overdonderd door al dat jonge geweld. En ook bij haar 'moeke Bea' heeft ze het momenteel moeilijk want daar zijn twee nieuwe kindjes en die zijn blijkbaar nogal levendig. Ons gevoelige hartje houdt niet zo van drukte en slaapt niet goed meer bij de onthaalmoeder. 's Avonds is ze dan ook stikkapot. Dat blijkt wel als ze letterlijk door haar armpjes zakt bij het kruipen - en dan bonst haar gezichtje onzacht tegen de vloer en stromen we onder de waterlanders. Haar avondklok is dan ook wat vroeger ingesteld nu. Al blijft er zo wel heel weinig tijd over met haar na het werk. Hopelijk verandert dat snel weer ...

Schoolse zwaai,

Linneke